mooi troost
Gisteren een bezoekje aan het crematorium gedaan. Ik vertrouwde het niet helemaal. Maar het is er mooi, heel mooi. Schoonheid kan troosten.
Troost ook gevonden in een boekje dat ik gekregen heb vol poëzie over sterven. Vergeet me niet. Mooie woorden, betere woorden dan wij verzinnen.
Wij, dat zijn mijn broers en zussen. Wij, dat zijn de kinderen.
Hij, dat is mijn vader.
Ik krijg mailtjes en kaartjes en wist niet dat een simpel kaartje zoveel deugd kan doen. Alsof het een lappendeken is dat je rond je kan slaan en waaraan je je warmen kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten