de wereld van kaat 2.0

Noem mij naïef ...


maar vandaag dacht ik : mooi toch

dat het project waaraan ik deze week hard gewerkt heb en tegen maandag klaar moest zijn, deze middag al klaar was, dus zorgeloos weekend

dat ik met mijn collega's de breuk tussen werk en weekend kan overbruggen bij pot en pint

dat mijn autootje mij vervolgens nog tot in Brussel brengt, voor een kleine oogst nieuwe boeken en cd's

heerlijk, de lange mail die ik kreeg van een verre vriend uit een nog verder verleden, zo eerlijk, zo open

alle kaarsjes hier, de verse bloemen

mooi de blogs die ik hier en daar lees, wauw ... wat kunnen jullie schrijven ! Om de vingers van af te likken (ik ken jullie niet !)

mooi ondanks het feit dat heel wat van mijn lieve vrienden grote zorgen hebben, dat ik vandaag dacht dat 3 van hen een ziekte dragen die naar de dood zal leiden,
mooi ondanks het feit dat ik met hen zoveel onmacht voel en er niets kan aan doen dan enkel toekijken en zien hoe het de ene dag wel gaat, en de andere niet...

Dankbaar dat ik gezond ben, blij zelfs, dat ik kan hardlopen, dat ik kan zwemmen, dat ik mij geen zorgen hoef te maken en beschaamd dat mij dat toch niet brengt tot gezonder eten en behoedzamer omgaan met dat lichaam.
Dankbaar ook dat ik werk heb, dat ik niet door de hel van werkloosheid moet gaan, een lot dat velen beschoren is en dat meer is dan enkel financiele moeilijkheden.

Al zitten er zoveel vragen en zoveel onmacht in dat hart van mij, ... vandaag toch nog het gevoel ... Mooi.

Ik wou dat ik het kon delen.