maandag 15 december 2003



De ethiek van het risico


Voor mij betekent de ethiek van het risico het vermogen om steeds weer durf te tonen, ook al roept alles om ons heen op tot een passieve houding. De maatschappij legt ons heel strikte gedragsregels op, elke dag meer. In de moed om die regels te overtreden zit nu juist het risico van werkelijke kennis, die altijd een breuk met traditionele en verouderde denkpatronen veronderstelt. (...)

Voor mij is een vorm van politiek bedrijven als je op alle mogelijke manieren benadrukt dat men het leven met overgave moet leven, dat eenieder verantwoordelijk is voor zijn eigen lot en dat je die verantwoordelijkheid op niemand kunt afschuiven, dat een schrijver, hoe beroemd ook, niet belangrijker is dan een kokosverkoper of een politieagent die op straat over je veiligheid waakt, hoewel hij dat misschien wel vergeet en zich belangrijker voelt dan wie ook. Voor mij is politiek bedrijven bijdragen aan het veranderen van wat ik de 'academie' noem, de conventionele, verkalkte, bureaucratische kennis, die de pretentie heeft de enige wijsheid te zijn. De macht van de bevoorrechte klasse. Creativiteit moet weer alle kans krijgen, de gewone man moet een stem krijgen, er moet een einde komen aan het bestaan van gepriviligeerde kennis van mensen die met hun titels en indrukwekkende staat van dienst denken dat ze hun cultuur aan de rest kunnen opdringen.


uit Juan Arias, Paolo Coelho, Bekentenissen van een pelgrim, Arbeiderspers 2002

Geen opmerkingen:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...