liever met twee ?
Over de psychische en fysieke invloed van een relatie is al veel geschreven. Je zou gezonder zijn, zowel in fysieke als psychische zin. Eerlijk gezegd weet ik dat niet. Ik ken gezonde gelukkige singles, net zoals ik diep ongelukkige en zeker niet zo'n gezonde partners-in-relatie ken.
Ik ben vele jaren alleen geweest en heb dat nooit als een gebrek ervaren. Mijn vriendenkring was (en is) groot, ik beschikte over een ongelooflijke vrijheid (o ja, ik kom nog af, och ja, het is laat, ik blijf wel slapen), en mijn wereld was heel erg groot en divers, wat mij ontzettend veel leerde trouwens. In mijn vriendenkring zitten mensen van allerlei slag en komaf met overtuigingen gaande van extreem conservatief tot uitdagend progressief.
Nu is dat allemaal niet zo veranderd, alleen is er minder tijd, mijn aandacht is meer gefocust op één iemand, mijn toekomstplannen zijn duidelijker : ik hou wel degelijk rekening met iemand. Het is zalig wakker te worden in de armen van een geliefde en bij eender wat te weten dat er iemand is bij wie ik terecht kan - al moet ik mezelf onmiddellijk corrigeren : dat was vroeger ook zo.
Ik ben gelukkig. Ik heb een zalig lief. Hij leer van hem een ander geluk kennen.
Ik zou 'm voor geen geld ter wereld willen missen. Hij warmt mijn hart zoals geen ander.
Maar aan mijn lieve vrienden zeg ik ook : dankjewel voor het warmen van mijn hart,dat jullie er nog altijd zijn en zullen zijn. Aan zij zonder liefje zeg ik : laat je nooit of te nimmer wijsmaken dat het een leven in mineur is.
Het is ander leven. Een ander geluk.
Het hoeft niet te worden gewogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten