ik wil zoveel
De zeeën van tijd zijn voorbij. Het is weer werken geblazen. Gek genoeg borrelt de energie bruisend. Ik heb er zin in, veel zin, al moet ik na een paar dagen werken onmiddellijk toegeven dat ik niet begrijp waar die tijd allemaal naar toe gaat. Leef ik nog teveel op het ritme van de vakantie ?
Voor het vriendje en ik - beiden maanden zomervakantie achter de rug - is het ook weer zoeken. Hij moet werken, ik moet werken. De tijd is intenser. Maar er wordt toch nog genoten. De stress van het werk vindt het huisje nog niet, gelukkig.
In mijn hoofd heb ik nog altijd de naieve droom van gestructureerd werken. Je werkt een paar uurtjes hieraan, ongestoord, en dan daaraan en rond een uur of zes stop je om het eten klaar te maken. Langzaam aan - laat hé ? - begin ik te beseffen hoeveel tijd er in het huishouden steekt. Wassen, drogen, strijken, was plooien, in de kast leggen, ik heb altijd het gevoel dat ik dat wel 'even tussendoor' doe, maar dat tussendoor wordt hier een half uur, daar een half uur en onderstussen moet er toch alweer gekookt worden en afgewassen, of in het beste geval moet de vaatwasser geleegd worden.
Nog een illusie : als ik het maar goed genoeg organiseer kan ik nog meer in die 24 uur steken, kan ik nog meer werken, heb ik nog meer tijd over voor mezelf.
De waarheid echter is dat ik teveel wil doen of teveel te doen heb. Ik ben er nog niet uit welk van de twee het is.
Ik wil tijd hebben om rustig in de tuin te werken, ik wil rustig lief bij mijn vriendje zijn, ik wil heel hard werken, ik wil boeken lezen, ik wil computeren, ik wil zaliglang wandelen in deze late zomer, ik wil sporten, mijn hart uit mijn lijf lopen, ik wil taart bakken en lekker eten maken, ik wil mijn (betaald) werk goed doen en mij blijven bijscholen, ik wil ... ik wil ... ik wil zoveel.
1 opmerking:
iedere vrouw van deze tijd,die supervrouw wil zijn voor anderen maar ook voor zichzelf, begrijpt wat je bedoeld.zalig te lezen dat we niet alleen zijn in onze strijd met tijd en perfectie.
Een reactie posten