de wereld van kaat 2.0

Religie

Ik ben steeds meer geïnteresseerd in religie. Niet de religie zoals ik ze zowat overal en dagelijks tegenkom : reiki, rebirthing, bloesem en universele energie. Dat zijn nog bruggen te ver en ik weet ook waarom. Mijn eigen religie heet immers Rationaliteit. Zij zien mij als ongelovige.
Ik meende lang dat die religie sinds de Verlichting en de democratisering van het onderwijs zowat common sense was, maar nee dus.

Dit weekend las ik met veel verwondering (Knack 31/8) dat in Antwerpen, er studenten biomedische wetenschappen zijn die het darwinisme weigeren te aanvaarden. "Uit een dom wezen kan nooit een slim wezen ontstaan".

Religie kan ver strekkende gevolgen hebben en dat verbaast mij steeds meer. In een boek over Abraham, las ik volgend citaat :

Mohammed dacht niet dat hij een nieuwe godsdienst stichtte maar dat hij het eeuwenoude geloof in een god herstelde. Hij verklaarde ook dat hij het ware geloof aan de Arabieren bracht die, anders dan hun buren in de vruchtbare gebieden in het Midden Oosten hun profeet nog moesten krijgen. "Ik zie de islam als een reformatie binnen de context van het monotheisme", zie Bill Graham, hoofd van de leerstoelgroep Midden Oosterse Talen in Havard

Over Jezus, die andere stichter, wordt ten treure benadrukt dat hij een jood was, vertrouwd met de joodse religie en niet mals over wijze waarop deze religie misbruikt werd. Was hij eveneens een hervormer ? Een hervormer van wie op z'n beurt ook weer door latere figuren misbruikt werd als middel tot macht ?

De kracht van religie blijft mij mateloos fascineren. Ik besef dat rationaliteit ook een manier is om de wereld te ordenen, dat niet alles in categorieën van rationaliteit kan gezet worden, al zijn begrippen als solidariteit, zorg voor schepping in the long run misschien wel heel rationeel.

Dit weekend was ik te gast op een doopsel. Beide ouders zijn heel muzikaal en zongen Gods zegen over hun kind.

When you sleep may His angels watch over you ;
when you wake, may He fill you wit His Grace.

Ik zag de liefde van deze ouders, dat kleine wicht dat niet wist wat haar overkwam maar heerlijk lachte en kraaide.
Zij was ooit niet en draagt nu een naam, een toekomst.

Wonder vind ik dat. Die handjes, die teentjes, die volle overgave.
Wonder dat mij bij religie brengt waar geen rationaliteit tegenop kan.