Deze morgen werd ik wakker met een lichte zenuwachtigheid. Geheel niet mijn stijl, zeker al niet omdat vandaag op het werk alleen maar Kerstontbijt, Receptie, Kaas&Wijn op het menu staan. Niet bepaald stresserend dus. Maar ook zonder kalender weet ik dat het morgenavond Kerstavond is en dat ik, hoe goed georganiseerd ook, nog voor de voorgerechtjes moet zorgen, het dessert en dat ik achter liefje aan moet zitten om hem nog eens te herinneren aan zijn deel van de cadeautjes, administratieve verplichtingen (papieren !) die voor de kerstvakantie in orde moeten zijn, en dat het huis-in-staat-van-verbouwing toch nog moet worden schoongemaakt.
Erg van mezelf vind ik het, maar deze morgen dacht ik : ik wou dat het al voorbij was. Kerstdag ! What the hell is wrong with me ?
Maar als morgenavond het haardvuur brandt, we samen aan tafel zitten, het glaasje wijn in onze hand, terwijl de kaarsvlammetjes in onze ogen flakkeren, zal ik weer helemaal vol contentement zijn.
Tja, niets voor niets.
