Nu en dan trekken het liefje en ik de stad in om een voorraad boeken te kopen. Aangezien we al een half jaar 'in verhuis' wonen en het dus in onze kleine tijdelijke studio met beperkte middelen moetendoen kunnen we niet eens meer genieten van onze eigen boeken die ongeduldig wachten om terug de boekenrekken te vullen. Zoveel gemis moet gecompenseerd worden, denken we beiden, want zonder boeken is het leven maar eenzaam. Zijn laatste exemplaar is "Lichamelijke Oefening" van Midas Dekkers. Hij heeft er nog niet veel over verteld, maar ik wacht in spanning. Zelf heb ik net Imprimatur van Monaldi & Sorti achter de rug. Een lijvig boek dat zich in de 17de eeuw situeert en niet toevallig begint op een 11de september. Het boek werd goed gemarketeerd, waarschijnlijk zelfs in het zog van de Da Vinci code, maar beide auteurs verliezen zich toch nu en dan in al te veel details en het schilderen van de historische achtergrond. Gelukkig vind ik dat laatste geen probleem en lees dus met genoegen over de 17de eeuwse geneeskunde en voedingsgewoonten.
Mijn liefde voor historische romans moet het echter delen met nog wat andere liefdes, en eentje daarvan is mijn belangstelling voor (auto-)biografieën.
Mijn Vrijheid van Ayaan Hirsi Ali is adembenemend. Hoe kan iemand in zovele werelden overleven en integreren ? Het leven van Ali leest razendsnel. Ik ben niet voldoende op de hoogte van haar politieke ideeën om een oordeel over haar te vellen als politica, maar ze krijgt van mij toch het label van een Grote Madam.
Het boek is voor mij een bewijs over hoeveel kracht in een mens kan zitten, hoeveel overlevingsdrang, strijdvaardigheid en idealisme.
Van Time Magazine kreeg ze een vermelding op de lijst van de 100 meest invloedrijke personen. Haar boek laat mij zeker niet onberoerd.
Het stapeltje boeken dat ik deze vakantie gekocht heb lonkt naar me als geen ander.
Jammer dat de vakantie voorbij is...
2 opmerkingen:
Imprematur verscheen in het Nederlands begin 2002. Tenzij de vertaler van dienst een hoog tempo erop nahield, kan het bijna niet anders dan dat het Italiaanse origineel dateert van voor neineleven.
Dat de boeken dankzij de marketing een duw in de rug krijgen is waar, maar niet in navolging van de Da Vinci Code, die dateert slechts van 2003.
Nog eventjes erop wijzen dat de fijne boeken van het koppel deel uit maken van een zevendelige reeks (momenteel ligt Veritas, het derde deel, in de winkel).
@ Pieterjan. Interessant ! Wat vond je eigenlijk van dat boek zelf ? Ik twijfel om er nog een ander te lezen. De gevoelens waren gemengd. Enerzijds genoten van zoveel historische anekdotes, anderzijds vond ik het verhaal nogal omslachtig.
Heb jij ook al het andere boek, en mogelijk het derde boek gelezen ?
Vind je die beter ?
Je ziet, ik twijfel!
Een reactie posten