Best tevreden
Meer dan tien jaar geleden had ik twee sollicitatiegesprekken op één dag. De locaties op geen 700 meter voor elkaar. Het eerste gesprek eindigde als volgt : OK, je kan hier beginnen. Ga straks mee met mevrouw huppeldepup en die zal je het nodige werkmateriaal geven. Ze zal je ook wegwijs maken in de gebouwen hier.
Ik schrok van zo'n directe beslissing. Mag ik er nog even over nadenken ? vroeg ik. Dat vonden ze raar maar gezien mijn jonge leeftijd dachten ze dat ik sowieso wel ja zou zeggen. Ik vertelde hen niets over mijn volgende sollicitatie een paar uur later.
Het gesprek daar ging een beetje dezelfde richting uit, en eindigde al evenzo. "OK, je kan hier beginnen".
Financieel gezien was het eerste werk beter. Maar het was zo'n onderneming van gebouwen en mensen dat ik er mij al terstond voelde verdrinken. Het tweede gesprek liep inhoudelijk hetzelfde maar veel gemoedelijker. Omdat er veel minder personeelsleden waren deed de directeur het gesprek zelf en alles was er op een kleine leest geschoeid.
In al die jaren tijd heb ik nog geen minuut spijt gehad van mijn beslissing. Ik ken al mijn collega's en zij mij. Wij lopen binnen en buiten bij 'de grote' baas als we daar zin in hebben.
Maar bovenal prijs ik mij nog altijd gelukkig omdat ik in de allermooiste omgeving van Leuven mag werken. Met een prachtige binnentuin (zie foto) voor de werknemers. Met lekkere wijn bij gelegenheden als 'veel gewerkt hebben' of moeilijke tijden.
Iedere keer wanneer ik de lange dreef binnenrijd met rechts van mij de boomgaarden en de lammetjes denk ik : dik gelijk had ik !
Ik schrok van zo'n directe beslissing. Mag ik er nog even over nadenken ? vroeg ik. Dat vonden ze raar maar gezien mijn jonge leeftijd dachten ze dat ik sowieso wel ja zou zeggen. Ik vertelde hen niets over mijn volgende sollicitatie een paar uur later.
Het gesprek daar ging een beetje dezelfde richting uit, en eindigde al evenzo. "OK, je kan hier beginnen".
Financieel gezien was het eerste werk beter. Maar het was zo'n onderneming van gebouwen en mensen dat ik er mij al terstond voelde verdrinken. Het tweede gesprek liep inhoudelijk hetzelfde maar veel gemoedelijker. Omdat er veel minder personeelsleden waren deed de directeur het gesprek zelf en alles was er op een kleine leest geschoeid.
In al die jaren tijd heb ik nog geen minuut spijt gehad van mijn beslissing. Ik ken al mijn collega's en zij mij. Wij lopen binnen en buiten bij 'de grote' baas als we daar zin in hebben.
Maar bovenal prijs ik mij nog altijd gelukkig omdat ik in de allermooiste omgeving van Leuven mag werken. Met een prachtige binnentuin (zie foto) voor de werknemers. Met lekkere wijn bij gelegenheden als 'veel gewerkt hebben' of moeilijke tijden.
Iedere keer wanneer ik de lange dreef binnenrijd met rechts van mij de boomgaarden en de lammetjes denk ik : dik gelijk had ik !
1 opmerking:
Je baas is zeker op de hoogte van deze site !!!
Een reactie posten