China zit vol bizarre verhalen wat geschiedenis betreft. Zo liepen de eunuchen met hun mankerende lichaamsdelen altijd bij de hand. Kwestie van man te blijven. Eerst dacht ik dat het een maatregel was om ervoor te zorgen dat de eneuchen zich niet te goed zouden doen aan de vele concubines van de keizer, maar dat is maar een deel van de waarheid. Door die ingreep was de keizer zeker dat iedere zwangerschap aan het hof door zijn toedoen was, kwestie van de opvolging te verzekeren. Wie hem zou opvolgen werd geheim gehouden. De keizer schreef de naam van zijn opvolger op en stopte dit in een doosje dat pas werd geopend als hij gestorven was.
Het eten met eetstokjes kwam er dan weer omdat er een gebrek aan ijzer was, hout en bamboe waren dan weer overvloedig aanwezig.
Wat het heden betreft heb ik ook merkwaardige dingen gehoord.Zo wees een student mij onmiddellijk terecht toen ik - bij een bezeerde vinger - zei dat ik nog niet zou doodgaan. Dood is geen onderwerp voor grapjes of humor.
Taiwan is China, zoveel als de noordpool in het noorden ligt.
De houding van China tegenover het eigen verleden is er een van miskenning. Het is moeilijk om historische gebouwen te vinden. Massa's tempels - dikwijls architecturaal knap - werden onder heerschappij van Mao afgebroken. Er zijn er nog, maar hun getal is klein. De typische Chinese huizen zoals wij ze in uit boeken kennen, met hun krullende puntdaken (scherpe hoeken moesten worden vermeden) maken plaats voor westerse flats. Beijing ligt vol puinhopen van afgebroken huizen en hele straten worden heraangelegd. Voor vele Chinezen - zoals ik hoorde op het nieuws - is dat een groot probleem. Huurder of eigenaar, met de compensatie die ze krijgen voor het afbreken van hun woonst kunnen ze zich geen nieuwe woonst permiteren.
De geschiedenis van Chinezen is er een van vreemde overheersers of van Chinezen die uit een minderheidsgroep kwamen. Eeuwenlang. Dikwijls betekende een nieuwe dynastie een verwerping van het vorige. Zo verordende menig keizer de verbranding van al het geschrevene uit vroegere tijden. "Met een nieuwe lei beginnen" zeg maar, al werd dit wel heel letterlijk gezien.
Het museum van "Geschiedenis van China" was jammer genoeg dicht. Ik had zo gehoopt om er een bezoek aan te brengen. Volgens The Rough Guide is het een en al propaganda voor het communistische China en moet de geschiedenis zoveel worden aangepast dat het museum zelden open is ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten