"Wat zich na de val van de klassieke autoriteiten vooral wreekt is het gebrek aan nieuwe maatstaven, voor de organisatie en coördinatie van zowel het publieke als het persoonlijke leven. Het individu is hierbij een verzamelpunt van een ongelofelijke hoeveelheid verschillende disparate indrukken, Nietzschespreekt van een 'kosmopolitisme van spijzen, literatuur, vormen, en smaken, ja zelfs van landschappen'.
Men moet over een sterke homogene en tegelijk flexibele
persoonlijkheid beschikken om aan die toevloed van prikkels en veelheid van aanspraken op een eigen manier het hoofd te kunnen bieden. Juist daaraan ontbreekt het in de late moderniteit. De moderne mens weet doorgaans nog net wat hij niet wil maar helemaal niet wat hij wel wil."
J. Dohmen, Tegen de onverschilligheid, pleidooi voor een moderne levenskunst, Ambo 2007, p. 110 - Discussie over het boek - Vorig blogje over dit boek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten