bedrijfspsycholoog

Op één van mijn vorige jobs had het diensthoofd het illustere idee om een bedrijfspsycholoog in huis te halen. Ons diensthoofd was een intellectuele pragmaticus : juiste kennis leidt tot juist of beter handelen. Dus was het de taak van de psycholoog om de groepsdynamica in ons team naar wetenschappelijk te bestuderen en zien waar de knelpunten zaten en waar het goed ging.

Een half jaar lang vertoefde de man in onze omgeving, tot hij ons allen samen uitnodigde voor een gesprek. Hij deelde ons mee dat hij met zijn onderzoek stopte, zonder conclusies.

"Ik heb zoveel gezien en geregistreerd dat het een bom zou zijn als ik het aan jullie zou voorleggen", zei hij.

Ons diensthoofd schudde het hoofd en vroeg om toelichting. "Machtsconflicten, machtsmisbruik, manipulatie, ...." en zo ging het lijstje verder.

Plots leken blanco papieren (om nota te nemen) bijzonder interessant, want niemand keek nog op, iedereen was plots geweldig geïnteresseerd in de lijntjes en de kwaliteit van het papier.

Ik had daar een tijdelijke job en was er helemaal niet belangrijk, dus voelde ik mij niet zo geviseerd. Toch keek ik ook niet op. Tenslotte had ik de indruk dat wij een hardwerkende, enthousiaste, eerlijke, 'gezond verstand's-ploeg waren. Macht, manipulatie, "etter" (want dat woord gebruikte de bedrijfspsycholoog ook), ik wist niet wat ik er mij moest bij voorstellen.

Toch heb ik er één ding uit geleerd : soms is het beter dingen niet te weten, laat staan ze te onderzoeken. Als er morgen ooit iemand op het idee komt om een bedrijfspsycholoog in te huren voor een dergelijk onderzoek, dan zal ik dit zeker proberen tegen te houden.

Soms zie ik wel dingen waarvan ik denk : jongens toch ... Ik zie ook wel de schijnbaar onzichtbare processen op ons werk.

Maar eerlijk gezegd wil ik daar nooit echt diep op ingaan. Wie weet wat ontdek ik nog.

Laat mij maar de illusie !