Heerlijk boek, "Leve de vrijheid" van Tom Hodgkinson. Deze auteur met passie voor de middeleeuwen propagandeert het niets-doen. De ondertitel van zijn boek is dan ook "Hoe ontkom ik aan de cultuur van het moeten ?" Volgens Hodgkinson is zijn we helemaal niet vrijer dan pakweg enkele eeuwen, of zelfs vele eeuwen geleden. Integendeel, we zijn slaven van instituten, overheden en multi-nationals en onze slavernij uit zich in verveling, eenzaamheid en depressie. Eerst moeten we hard werken om vervolgens continu verleid te worden om ons geld terug uit te geven of het gevoel opgedrongen te krijgen dat we niets voorstellen zonder dit of dat. Onze consumptie maakt ons tot slaven.
"In de huidige situatie zijn we, als we niet werken, bezig met consumeren. We komen de fabriekspoorten uit en storten ons loon bij de supermakt rechtstreeks terug naar het systeem". (p. 16).
Hodgkinson is zelf van de stad naar het platteland verhuisd en werkt er minimaal : dwz zijn loonarbeid is minimaal, want hij houdt van zijn tuin en de groenten die hij verbouwt.
Hij droomt van een samenleving van gilden en ambachtslieden, van zelf voorziende kleine gemeenschappen die vieren en werken met elkaar, waar handenarbeid het onpersoonlijke van machines vervangt.
Nu en dan is het bijna vertederend om deze goed opgeleide bijna 40er te zien dromen. Hij verkondigt zijn droom met vuur en passie en beleeft hem zo vaak mogelijk in de kroeg van zijn dorp. Terug in de tijd, lijkt zijn leuze wel, want de industralisatie en de verhoogde consumptiecultuur heeft ons niet verder gebracht.
Het is goed dat er nog mensen zijn die onze jachtige kapitalistische consumptiecultuur in vraag stellen en afgoden als carrière en geld durven te ontmaskeren. Op tal van punten geeft hij te denken. Nu ik net een nieuwe auto gekocht heb - en dat is best duur - moest ik toch even opkijken bij volgend citaat, al heb ik er zo mijn twijfels bij.
"Als je het gevoel hebt tijd te tekot te komen, ben je een gemakelijke prooi voor producten warvoor wordt geadverteerd met beloften van tijdsbesparing, van werkbesparende dingen. De auto bijvoorbeeld bespaart op de lange duur geen tijd. Ivan Illich heeft eens uitgerekend dat, als je alle tijd die je aan een auto besteedt optelt, inclusief de ritujes naar de garage en de tijd die je kwijt bent met geld verdienen voor brandstof en auto-onderhoud, en dat deelt door het aantal gereden kilometers, je gemiddelde snelheid acht kilometer per uur is. Met de fiets zou je sneller zijn. Snelheid vreet, paradoxaal genoeg, je vrije tijd op. Dus als je tijd wil besparen, onderwerp je dan niet langer aan de kloktijd." (p. 96)
Dus toch maar met de fiets ? Als ambtenaar word ik er nog voor betaald ook, maar 30 km heen en terug door weer en wind ? Ik ben nog net geen Tom Boonen !
Tom Hodgkinson, Leve de vrijheid, Hoe ontkom ik aan de cultuur van het moeten, Meulenhof 2007
1 opmerking:
Hmm ... Interessante aanzet maar de terugkeer naar het boerenbestaan zegt mij niet veel. Ik ga wel volledig akkoord met de subtitel "Hoe ontkom ik aan de cultuur van het moeten". Moeten doen, moeten presteren, moeten bevestigen, ik moet dit, jij moet dat, wij moeten omdat de ander dat niet zou moeten, aarghhh, ik moet! etc. Ik probeer het achter me te laten, want volgens mij is het essentiële ontkomen aan de cultuur van moeten een oprecht inwaarts kijken en datgene loslaten wat je doet smachten naar goed doen voor anderen, iets moeten doen voor een ander. Niets moeten, maar simply zijn wie je bent, en dan vloeit het denken aan en doen voor de ander voort uit je zijn.
Bedankt voor de tip van Hodgkinson, ik lees het zeker eens
Een reactie posten