ik verbeeld het mij dus niet !

Vandaag ging ik wat kleren kopen. Ongelooflijk hoe ik daar tegenop zie. Een personal shopper zou ik in deze wel willen, al zou die weinig werk aan mij hebben : het mag vrouwelijk, een beetje kleur en het moet makkelijk zitten. (Eigenlijk is de volgorde omgekeerd !)

Met die gemakkelijke eisen zou het zelfs voor mezelf een snelle klus moeten zijn, maar wat maakt het kleren kopen nog moeilijker ? Het vinden van de juiste maat !
In alle eerlijkheid, ik ben zo modaal als het maar zijn kan. Mijn BMI zit helemaal 'gewoon', met een lengte van 1.70 zal ik ook wel in de middenmoot zitten. Ik ben een Jeanne Modaal, wat betekent dat ik meestal een 'M' kies als die maten al op de kleren staan, want er zijn natuurlijk ook de maten 36 tot ... ?

Goed, eenmaal je je maat weet zal het wel lukken zeker ? Nee dus. Vandaag kwam ik thuis met kleren maat 40, XL en heb ik evengoed S in mijn kast hangen (en dat past ! !).

Onze puberdochter die op haar 14de zoals veel meisjes van die leeftijd 'lang en superslank is' (het gevolg van 2 zaken : 1) de snelle groei 2) de spijtige groepsdruk bij meisjes van die leeftijd heeft soms kleren met 'L' erop. Dat zou dan weer een een 'andere' meting zijn in de tienerkleren.

Het lijkt wel alsof ieder merk zijn eigen maten heeft !

En kijk hier es : het is dan nog waar ook ! http://flowingdata.com/2011/04/28/womens-dress-sizes-demystified/

Hoe komen goede mensen tot gruweldaden ? (1)

Nee, ik heb het niet over mijn dagdagelijkse leven noch over wat ik in de krant lees, maar over toestanden zoals de Holocaust, waar 'gewone' Duitsers gruwelijke dingen deden, zij het dat ze daar geïnstrueerd werden door een zogenaamd hoger gezag.
Of wat met de beelden die we te zien kregen over de wrede behandeling van gevangenen in Irak, in Abu Ghraib ?

En hoe ik tot al dergelijke gedachten kom ? Door het lezen van een superinteressant (maar niet zo zonnig) boek, Het Lucifer Effect. Het is geschreven door Zimbardo, die in 1971 het Stanford Prison Experiment bedacht. Een groep studenten deed er vrijwillig mee aan de nabootsing van het gevangenisleven en dat voor 14 dagen. Voor hun deelname werden ze 'gescreend', mensen met psychische of fysieke problemen werden geweerd, wat overbleef waren gewone studenten, middelklas. Of een student de rol van gevangenisbewaarder als wel van gevangene kreeg, werd door het lot bepaald.

Zimbardo heeft het experiment uiteindelijk voortijdig moeten beëindigen. Mensen gingen zo op in hun rol dat ze er van hun ethische normen niet veel overschoot. Zimbardo, als leider van het experiment ging zelf zo op in het gebeuren dat hij zelfs zijn rol als wetenschapper en observator van het project vergat en zich geheel liet meeslepen. Dankzij een interventie van buiten, een kritische vraagstelling, zag hij wat er gebeurde.

Zimbardo heeft jaren niet over het experiment geschreven, tot hij de beelden zag van Abu Ghraib en opnieuw parallelen zag. Ook hier was de vraag aan de orde : hoe komt het dat 'doodnormale' mensen tot zo'n gruwel in staat zijn ? In welke omgeving 'worden' mensen zo ?

Hier alvast een (lang) fragment over het Stanford Experiment. Wordt vervolgd !

helemaal verliefd op de zon !

oma met het mes

en zo gaat dat in de vakantie en in een dorp, je leest een blogberichtje en denkt : dat ziet er lekker uit !
Vervolgens op de fiets om met speurende ogen in de tuin van oma en opa te kijken. Zie ik daar geen massa's rababer ? En vervolgens oma die het mes gelijk een machete als een echte boerendochter met één slag de rabarber van z'n wortel kapt, om alle stengels vervolgens nog eens met hetzelfde grote mes te onthoofden van enig loof. Ik zeg het u : ik stond erbij en keek er naar !
Ook naar die sla en nog andere dingen, in wording of in volle bloei. Bij mij wil dat niet lukken, al krijg ik wel eens wat scheutjes in gang en word ik beloond met één komkommer op een vol seizoen.
Nee, gelukkig is oma daar, en deze madam die niet alleen kan tuinieren maar ook nog es koken.
En dat allemaal om vandaag onze vingers af te likken !

Terug van de kust

aan ieder voordeel zal ook wel een nadeel zijn ,of is dat hetzelfde, aan ieder nadeel een voordeel ? Hmm ? 

huwelijksverjaardag !

5 jaar officieel getrouwd ! Hij is de liefste, de allerliefste, de mooiste, de knapste, de .... !

vakantie

we zijn er klaar voor !

aanbevolen !

er is nog taart over ...

Avondprogramma

zwijgen

Hij zegt het met niet zoveel woorden, maar ik moet zwijgen. Want vandaag is het de Hoogdag van het Fietsen : De Ronde.
Wat doet een mens dan ? De fiets pakken en gaan fietsen. Veel leuker - vind ik - dan kijken naar fietsen.
Maar ik gun het hem. In de zetel, met chips, gespannen en evenzo commentaar leverend als was hij Wuyts. 'Nééé', "Alleeeez", " Nu demareren, nu, nu !".

Straks, als de Tour gedaan is, zal hij spreken. Over de Tour.
Maar vooral : over zijn wielerplannen. Over ZIJN wielertoekomst.

Mijn lief. Mijn echtgenootje.

verdrinken in huishoudelijk werk