De laatste week van het schooljaar

De laatste dagen van het schooljaar zijn het allerdrukst, maar o zo belangrijk. 

Zo had ik gisteren nog een lang gesprek met ouders wiens kind ASS heeft. Met de puberteit in volle ontwikkeling komen daar allerlei problemen bij. Problemen die misschien een hypotheek leggen op de schoolcarrière terwijl de capaciteiten er wel zijn. 

Samen met de ouders, de cel leerlingbegeleiding en de GON-begeleiding zoeken we naar gepaste begeleiding voor het volgend jaar. Ik heb er echter alle hoop in : een sterk kind omringd door ouders die er voor gaan. Mooi is dat ! 

Mooi was ook de barbecue en fuif die we maandagavond voor onze leerlingen van het eerste jaar gaven. In de namiddag volop sport en spel, in de vooravond BBQ en 's avonds fuif op onze school. Een fuif met 12-jarigen. Buiten is het nog volop licht, maar in een verduisterd lokaal en discolight is dat zo vergeten. Zo'n 130 twaalfjarigen aan het dansen, het is me wat. Hun eerste jaar is voorbij. Ze hebben dat goed gedaan. 

En zo raakt de week helemaal vol. Want ook de zesde jaars zijn toe aan een galabal en afscheid met ouders. Daartoe moeten kapstokken genummerd (je moest eens zien hoe chic ze gekleed waren), en zijn er leerkrachten nodig op allerlei plaatsen : vestiaire, kassa, tapinstallatie, bij de veiligheidsdiensten enzovoort. 

Tussendoor worden nog examens verbeterd (hier waren er nog examens deze week), staan er allerlei intakes op het programma voor kinderen die volgend jaar bij ons komen en bijzondere zorg nodig hebben. 

En natuurlijk zijn er nog de deliberaties. Hoe heeft die leerling gepresteerd ? Wat is de beste optie ? Wie verandert het beste van studierichting ? In welke richting heeft deze leerling het meeste kansen om zijn talenten te laten uitblinken ? 

Zo gaat het lijstje maar door. Wanneer vrijdag officieel de laatste schooldag begint, breien wij er nog eentje aan. Op zaterdag verwelkomen wij immers de leerlingen die volgend jaar bij ons komen. Op deze ene dag is de school helemaal van hen. Ze zijn welkom ! 

Zaterdagavond begint dan de vakantie voor ons. Er zijn nog afspraken in de vakantie om klassen bijeen te zetten - rekening houdend met wensen van leerlingen, ouders en leerkrachten. Maar niet geklaagd, de vakantie begint dan echt wel ! 

Het onderwijs is boeiend, er wordt veel gevraagd van ons, maar we krijgen ook veel terug. Het is werken aan de toekomst van morgen. 

Taal Zonder Mij (K. Hemmerechts)

Als niet-Hemmerechtsfan kon dit boek me wel bekoren. De grootste verdienste van het boek vond ik dat Hemmerechts gedichten van De Coninck linkt aan hun leven van alle dag. De sowieso realistische poëzie van De Coninck krijgt op deze manier nog meer diepte. Het is knap om zien hoe De Coninck met een poëtisch ook naar de dagdagelijkse dingen kijkt.
Het boek is gaat meer over zijn poëzie en zijn leven dan wel over - wat je misschien zou verwachten - het weduwschap van Hemmerechts.


View all my reviews

Fossum : de moord op Harriet Krohn

Opnieuw volgt Fossum de moordenaar en gaat het boek voornamelijk over de drijfveren van de dader. Geen whodidit maar een psychologisch inzicht in de drijfveren. Rechercheur Sejer komt er pas heel laat aan te pas. Spannend is het boek niet, maar het leest vlot. Niet echt het beste van Fossum

View all my reviews

Verleiding en wilskracht

1 snoepje meteen of (kunnen) wachten en als beloning 2 ? 

Een super aan te bevelen boek ! 

Het is geen zelfhulpboek, maar een boek dat over allerlei wetenschappelijk onderzoek gaat naar wat wilskracht eigenlijk is. Wie over wilskracht spreekt, kan niet anders dan ook over de kracht van verleiding spreken en ook daar gaat het over, en hoe de reclame daar handig op inspeelt. 

Ik nummer even wat ik treffend vond om te onthouden :

1.  Mensen zijn altijd onrealistisch optimistisch over hun toekomstige 'ik' : we denken meer tijd, meer energie te hebben, enzovoort, in de toekomst. Dit is ook de valkuil van het uitstellen. 
2. Wilskracht is beperkt : wie zich bijvoorbeeld op het werk lange tijd heeft moeten inspannen, kan dat niet dezelfde kracht opbrengen 's avonds. 
3. Stress en slaapgebrek ondermijnen wilskracht (klinkt logisch, goed slapen dus !)
4. Wanneer we iets 'goeds' gedaan hebben, willen we onszelf belonen, soms met iets dat tegengesteld is aan wat we werkelijk willen (sporten om te vermageren en vervolgens 'ik heb dat toetje verdiend')
5. Neurologisch maakt het verlangen ons gelukkig (genot) en niet zozeer de vervulling. Bv. rijden naar een shoppingcentra, verlangen naar een reis is, dopaminiegezien positiever dan het winkelen, reizen zelf. 
6. We zijn eigenlijk geprogrammeerd voor onmiddellijke bevrediging (damn !)
7. Se mate van zelfbeheersing bij kinderen voorspelt méér dan het IQ toekomstig succes in studies en relatievorming (ja, ook dat laatste !) ; izie het (herhaalde) experiment op het filmpje hierboven ! 
8.  wilskracht is als een spier, je kan ze trainen maar ze is niet onuitputtelijk (zie punt 2)
9. het accepteren van falen en mild zijn voor jezelf (of een ander) werkt positiever dan jezelf (of de andere) streng toespreken. 

Dit alles is onderbouwd met verwijzingen naar allerlei experimenten aan verschillende Amerikaanse universiteiten. 

Een aanrader ! 

Over het onderzoek bij kinderen (het 'nu' kunnen weerstaan aan één snoepje om iets later 2 snoepjes te krijgen) lees je ook hier. 

Examens, het is toch hetzelfde niet meer

Dat de examens maar snel voorbij zijn, want het eist zo zijn tol.
Ik kan mij van mijn eigen examentijd weinig meer herinneringen dan dat ik achter mijn bureautje zat te werken, in stilte, en nu en dan eens iets kwam eten of drinken. Of gedurende het middelbaar : gewoon in een studiezaal. Daar kon je nog niet eens beslissen om eens recht te staan, laat staan iets te drinken.

Studeren en stilte, dat krijgen we hier niet verkocht. Studeren moet mét muziek en liefst nu en dan met veel zingen. "Ik kan niet anders".
En die laptop, Ipod, dat 'voortdurend in contact staan met de klasgenoten', dat moet natuurlijk ook, 'want het gaat over de examens' en 'je moet je toch ontspannen'.

Ondertussen staat heel het huis hier onder hoogspanning. Tellen we af tot het eind van de examens. Tot de dagen van 'uitbarsting' komen : hele dagen weg met vrienden en vriendinnen. Want 'Je moet je toch ontspannen !'

Ik ben hopeloos ver'ouder'd.