Twee blogjes

Soms lijkt het alsof de beide blogjes een apart leven leiden en het om twee Kaats gaat. Want die van 'de wereld' is toch het allerliefste thuis, ondanks de reizen in de zomervakantie. Genieten van manlief en kinderen, lekker eten, uren zitten lezen en met stukjes stof, papier van alles in elkaar knutselen.
Vandaag was het zowel een thuis als een 'out' dagje. Een overheerlijke dag.
Ik zal wel supermelig zijn, komt het door de winter of door de (letterlijk en figuurlijk) fijn gesmaakte feesten : ik ben toch dik content.
Hier nog de andere Kaat van vandaag !

Vanaf morgen zijn er weer feestjes. De oud/nieuwfeestjes ! Manlief is gefrustreerd omdat hij geen cadeautje voor me vindt. "Iedere keer ik iets moois zie dan besef ik dat je het al hebt". Oei, dat klinkt alsof het hele huis hier vol staat. Maar eigenlijk hoef ik gewoon niets. Ik probeer het hem wijs te maken.
Of toch : ik zag op zijn werktafel een figuurzaal die precies in geen eeuwen is gebruikt. Zou ik hem die kunnen ontfutselen ? Want daar kan ik weer van alles mee doen ....

Vakantie

Op tijden zoals deze beseffen we onze rijkdom : genieten van vrienden en familie, gezellig samenzijn, genieten van het thuiszijn, de natuur.

... is het daarom zo stil op deze blog ?

kerstkaarten op post !

Ik heb me weer geamuseerd ... de kerstkaarten of liever dit jaar 'kerstzakjes', kunnen op post !

Rondreisje in Europa van de 13de eeuw

Ik ben dol op lezen. Het is de beste vorm van reizen. Want ik kan ook heen en weer in de tijd reizen en in de hoofden en harten van anderen vertoeven. Zo ook 'Inkt en vuur', een historisch roman over een onmogelijke liefde tussen een Engelse geestelijke en een joodse vrouw.

Nu ik gisterenavond het laatste blad gelezen heb overvalt mij weer enige eenzaamheid.

Dag Robert, dag Myriam, dag Rome, dag Napels, dag Parijs. Alsof er een reis opzit. Maar net zoals bij de reis zit mijn hoofd ook vol herinneringen : de strijd tussen de paus en Frederik de Tweede, de discussies over Aristoteles en het geloof in alchemie.

Vandaag is het weer 'back to reality', en natuurlijk de hoop van opnieuw in een fantastische literaire wereld.

Olga Colette, Inkt en vuur, 2000

work in progress

Het eindresultaat van de kerstkaart, staat er nog niet op, maar ik ben toch al verder dan halfwege ! Tussendoor ook een paar foto's van mijn werkkamer genomen, oftewel, 'Kaats kamer', zoals ze dat hier noemen. Ik ben er onze architect nog altijd dankbaar om dat hij het zo heeft kunnen regelen dat we samen veel 'open' ruimte hebben maar ook allemaal over een meer dan behoorlijke 'eigen ruimte' beschikken. Manlief vindt het in 'mijn' kamer allemaal 'zo vrouwelijk' : kleurtjes en lichtjes, kaarsjes... bij hem lijkt het alsof er een computerfanaat in woont. Stukken hardware hier, kabels daar, telescoop naar de hemel gericht, boeken open, alsof hij nog een soort Einstein-ervaring zal meemaken.
Wie weet gebeurt het nog ?

kerststress (2)

Waar, in hemelsnaam, hebben we de kerststal opgeborgen ?

kerststress ! (1)

Geheel en al aangepord door Frank dacht ik : deze keer wacht ik niet tot het allerlaatste moment met het voorbereiding van de kerstcadeau's en het kerstfeest. Shoppen is voor mij sowieso al een nachtmerrie, dus ditmaal moest ik echt alle moed bijeen verzamelen. Gelukkig er is bij ons in de buurt een groot winkelcentrum waar je allerlei winkels op één plek vindt. Ik dacht : dinsdagmorgen, dat zal daar piepstil zijn. Ha, dat was buiten die honderden 'hetzelfde gedacht' mensen gerekend. Omdat het lijstje groot was had ik al een selectie gedaan via de folders die hier aan huis in de bus zaten. Ik ga naar winkel één en zie heel andere prijzen dan wat in de folder staat. Ik denk : ik ga het toch maar eens vragen. De prijs aan de kassa was inderdaad de folderprijs en niet de prijs die er op stond. Winkel twee en zoveel inkopen verder hetzelfde. Er staat een andere prijs en dit keer simpelweg een dubbele prijs. Ditmaal stond er een hele rij voor de kassa en ik voelde me te beroerd om het te vragen. Waarom zetten ze er niet gewoon de prijs op dat iets kost ?
Tenslotte moest ik inktpatronen halen. Supersimpele zaak, want die hangen achter de kassa en het is maar een kwestie van 'nummer zoveel' te zeggen. Een boodschap voor manlief. 18 minuten moest ik wachten aan de kassa, want de man aan de kassa kreeg het ene telefoontje na het andere, waar door hij mij - en de andere wachtenden - niet kon helpen. Ik zeg hem 'inktpatroon nummero zoveel' en hij vraagt mijn telefoonnummer. Misschien zou ik het op een andere dag gezegd hebben maar ik antwoordde : moet ik mijn nummer geven om dat te kopen ? Hij knikte van nee en ging duidelijk kwaad verder. Ik wachtte netjes en hij vroeg waarop. 'Op het rekeningetje' zei ik vriendelijk. 'Dat hoeft niet,' zei hij, 'op inktpatronen geven we toch geen garantie'. Alsof ik de ergerlijkste klant was en totaal ongemanierd keek hij naar de volgende klant met een blik van 'scheer je weg ' ! "Eu, voor de belastingen ?" zei ik stilletjes. Want inktpatronen zijn werkkosten.

Ik kwam doodgedeprimmeerd terug thuis. Het sneeuwde. Ik had een duurloop van 12 km in het vooruitzicht ! Zal wel wezen, met zo'n weer. Nu was het 'cadeau dat in de winkel dubbel zoveel kostte als in de folder', iets voor mij. Ik had het niet gekocht. Op de keukentafel lag de folder open. Ik had gelijk. De prijs was gehalveerd.
Nu nog door de sneeuw terug ? Grrrrrrrrr !

Gelezen

"Over leven, lopen, lezen" staat er op de hoofding van mijn blog te lezen. Wel, ik zou er misschien moeten bijschrijven : en bloggen. Want ik kan het niet meer zo goed bijhouden. Van de drie bovenstaande boeken die ik de afgelopen weken gelezen heb wil ik vooral een sterk pleidooi houden voor Gods Dwazen. Nee, geen religie, maar een verhaal over een vrouw uit een zigeunergezelschap die in een tijd van ketterijen en de pest, haar toevlucht moet nemen in een abdij. In de abdij is het een allegaartje van vrouwen die er om allerlei redenen zijn behalve om religieuze. De tijd ontbreekt me om het goed te beschrijven maar hier vind je alvast een uitgebreidere beschrijving. Het is echt een boek om in één ruk uit te lezen.
De andere twee boeken zou ik niet aanraden om te lezen. Ik ben een veellezer en lees gemakkelijk en veel, dus zo erg is het niet, maar als u als lezer van deze blog maar nu en dan een boek leest of weinig tijd hebt, dan zal u het boek van Joanne Harris zeker niet betreuren. Deze auteur is trouwens dezelfde als die van 'chocolat', een verhaal dat verfilmd werd met in de hoofdrollen Juliette Binoche en Jonny Depp.



Over 'de verlichte ziel' heb ik een kleine recensie geschreven die je kan vinden via mijn LibraryThing.

En nu hop op zoek naar een nieuw boek. Gelukkig staan de rekken hier vol en hoef ik niet persé onmiddellijk naar de stad of bibliotheek. Benieuwd wat het wordt, want soms laat ik het gewoon aan het toeval over. Misschien eens een thriller ?

eindelijk, de kerstboom !

De verrassing voor Sinterklaas was echt ongeëvenaard : een weekendje Rome ! Beiden hebben ze nog niet gevlogen - toch niet waar ze nog herinnering aan hebben - dus dit wordt een mooi avontuur !
Het kostte ons dan ook geen moeite om ze het hele weekend zoet te houden. Lees : met de chocolade en het opzetten van de kerstboom. Zelfs het studeren van wiskunde (examen !) ging zonder morren. En de papa kreeg talloze complimentjes over z'n lekkere lasagne.
Ondertussen ben ik in fase nummer zoveel van 'kerst' beland. 'Is het nog niet teveel', vraag ik aan het liefje. Maar hij vindt het gezellig. We hebben een behoorlijk groot huis en de kerstsfeer mag overal wel 'een beetje' hangen. Alleen wat de buitenkant van ons huis betreft, vallen we wat uit de toon. Hier enkel één sterretje voor het venster, geen rendieren, kerstmannen en nog van dat. We doen er niet aan mee, maar vinden het toch leuk om te zien hoe heel ons dorp zich weer in overdaad zal storten. Soms rijden we met de kinderen zelfs eens 'een toerke', om te zien of de traditioneel zwaar verlichte straten ook wel mee doen.

Ach, goed dat kerst en die verlichting er is. Want anders hield ik vast en zeker een winterslaap van een half jaar lang !

Ik heb even de namen van de labels op de - in krantenpapier gewikkelde - cadeautjes weg gephotoshopt (?) kwestie dat er nog een beetje verrassing is. Er zijn er wel meer die hier meelezen. Het zijn trouwens Sinterklaascadeautjes ! Toen ik ze vandaag wou inpakken was, bleek ik zo grondig in mijn 'verstoppen' geweest te zijn dat ik ze niet meer vond. Ik ging de trap op en neer, keek in het bureau van het liefje maar vond niets meer terug. Gelukkig vond ik ze uiteindelijk toch. Meelezende kindertjes van ons : nu weten jullie nog niet waar die mand is. En jullie kunnen jullie hoofdje breken over 'The Big Suprise' die we voor jullie in petto hebben. Ik vind het alleszins geweldig ! Uw papa en grootouders vinden het ook de max ! (ho, waarom mag ik er hier niets over schrijven ???). Nog 2 keer slapen !

Aan de foto's te zien was het dus weeral kerstversiering aanbrengen. Nee, nog altijd geen boom. Die komt er misschien zondag aan. En het blijft nog altijd sober ! Voor het eerste kerstfeestje in rij hebben alle mensen van vorig jaar alvast weer toegezegd. Joehoe !

Wat denken leerlingen over hun leerkrachten ?

Wel, het stond vandaag op het bord. Een portret van het liefje en ik ! Helemaal juist is het ! ;-)