Hallelujah

Ik blijf het raar vinden dat het lied voor de Haiti-actie 'Hallujah' is.
Zoiets als 'De heer weze geprezen'.

eu ?

Belgacom ergernis

Ik kan er een lijstje van maken. Maar goed, is Belgacom zoveel waard om mij druk in te maken ?
onze vaste lijn toont bij tijden tekenen van 'bezet zijnde', want niet het geval is. Gevolg : geen telefoontjes meer naar buiten en ook niet meer naar binnen.
Ik bel het gratis nummer via mijn GSM (hoop dat het inderdaad gratis is !) en een computerstem vraagt me mijn nummer in te geven met het bericht dat ze zo al de lijn checken. Dat kan enkele minuten duren zeggen ze.
Dus wacht ik meer dan enkele minuten, maar goed, de computer of wat dan ook is mijn lijn aan het checken dus alle begrip.
Fase 2 : de lijn is gecheckt en ik zal doorverbonden worden. Maar alle medewerkers zijn in gesprek. Dat duurt ook wel even.
Weerom : alle begrip. Als die mensen zouden moeten 'wachten' tot wij bellen zou het een dure bedoening worden.
Fase 3 : ik krijg iemand aan de lijn. En wat zegt die ? "We gaan uw lijn checken, dat kan even duren". Al heel wat minder begrip, want, hadden ze dat net niet gedaan ? Hebben ze me daarnet wat wijs gemaakt ?
Fase 4 : besluitvorming. Dat het aan heel veel zaken kan liggen, het probleem. Dat neem ik ook wel aan. Ik kan van alles doen. Toestellen controleren, stekker controleren of tja, als dat allemaal niet lukt, een technieker bellen. Ik zeg dat alles gecontroleerd is. De technieker krijg ik niet. Misschien later. Als ik alles gecontroleerd heb.
Net zoals zij doen dus : twee keer ?
Hoe efficient !

januari

Ik ben net als Het Grote Verlangen geen januarimens. Geen wintermens. Geen sneeuwmens. Geef mij maar de uitbundigheid van het licht. Geef mij maar de kleuren van de lente en de zomer, de overvloed, de zon die zachtjes je schouders warmt.

Ieder jaar laat ik mij ook vangen. Want ik denk : als de dagen lengen, zij het minimaal, dan is het ergste toch voorbij ? Dan hebben we hartje winter toch gehad, dan kan het toch alleen maar beter worden ? Maar de dagen worden al langer in december terwijl de winter pas begint.

Vandaag moest/mocht ik voor het werk een hele dag in De Hoge Venen doorbrengen. Prachtige landschappen. Daar niet van.

Maar het hoeft niet. Geef mij maar de lente. De Zomer.

Maar dat had u al begrepen.

kousevoetjes

Dag Twee en de feestelijkheden zijn al een beetje opgeborgen. De realiteit haalt ons immers in. Vandaag op Dag Twee werden we immers verwacht op een begrafenis van iemand uit onze familie. Zoals de priester toepasselijk zei : we kwamen niet samen om elkaar een goed jaar te wensen maar om afscheid te nemen.

De voorbije twee weken reden we ook bijna iedere dag richting Gasthuisberg afdeling Intensieve Zorgen. Het begon met een hele nacht in het ziekenhuis, hopen dat de spoedoperatie goed verliep. Een zorgelijke nacht. Hersenoperaties zijn niet evident.

We beginnen het jaar dus op kousevoetjes. Dankbaar om de warmte die we koesteren, beschaamd omdat we ons soms druk maken in kleine dingen, dingen die niets zijn in het licht van het gevecht van leven op dood, leven op ziekte.

Ik wens iedereen bovenal een gezond jaar toe. Met kennis en gevoel voor wat écht belangrijk is. En dat weet u tenslotte het beste.