zaterdag 28 februari 2015

Het pijnlijke besef #boostyourpositivity


Normaal heb ik het niet zo moeilijk om iets te schrijven, maar toen de uitdaging luidde om iets over 'ontspannen' te schrijven of wat mij onstpant,  begon ik bijna te panikeren.

Wat betekent dat woord ?

Tot mijn pijnlijke besef moet ik zeggen dat ik dat 'verloren' ben : het gevoel echt te ontspannen, met een leeg hoofd rond te lopen.

Mijn hoofd is nooit leeg. Ik zie overal mogelijkheden maar spijtig genoeg ook dingen die beter kunnen. En dan denk ik : als ik nu eens dit of dat ... Voor veel zaken kan ik de lat gewoon niet 'laag' leggen en zeg ik al 'ja' voor de vraag gesteld is. (Het nee leren zeggen is dus niet eens aan de orde).

Het besef dat ik, indien ik morgen 48 uur per dag zou hebben dit nog niet genoeg zou zijn voor alles te doen wat ik nog wil (en moet) doen, kan mij ronduit triestig maken.

Ik weet ook dat dat gaat mislopen. Dat wordt mij al eens gezegd. Door mensen die mij graag zien. Die met mij werken. Die mij een beetje volgen. Zo van 'ik maak mij wat zorgen' of 'misschien moet je toch een beetje minder werken', maar dat heeft bij mij de tegengestelde reactie, dan denk ik 'oei, ik doe het zeker niet goed genoeg', of 'ik moet toch wat letten op mijn lichaamstaal, dat mensen dat niet gaan denken'. Of "niet onnozel doen Kaat !'.

Ik ben in hart en nieren een work-alcoholic en dat is niets om fier op te zijn. Want als ik bijvoorbeeld op vakantie ben in het buitenland en niet veel 'kan' doen, dan denk ik toch projecten uit en word ik zenuwachtig van 'niet productief zijn'. Vakanties zijn per definitie actief : er moet veel gesport worden, gelezen en bezocht. Jaja, onrust noemen ze dat. En dat is zo. Diepe onrust.

Mijn lief, die kan in een zetel zitten met de gazet en onnozele dingen lezen zonder naar de klok te kijken. Met een kop koffie. Ik word er zenuwachtig van. Maar ik ben er ook jaloers om. Heel erg zelfs.

In één of ander Jommekesboek las ik  héél lang geleden dat er een soort machine of techniek was om je hersenen 's nachts uit te zetten. Man, dat zou wel een goede uitvinding zijn voor mij (tenzij ze mijn hersenen dan stelen, zoals gebeurde in het boek, zoveel herinner ik er mij wel van).

Ik ben veel bezig met productiviteit en efficiëntie, met automatisering (indien mogelijk) e; al heeft het mij veel geleerd, ik merk ook dat het mijn leven teveel heeft ingenomen. Zo gaat het lezen van boeken via percentages op Kindle en niet via pagina's. Ik heb 'doelstellingen' : zoveel moet ik gelezen hebben. Hetzelfde met sporten : ik durf het product (cijfer !) wel eens belangrijker vinden dan de ervaring zelf.

Ontspanning. Ha, ik word er zenuwachtig van. Het gedacht alleen al.

Oeps ! Niet zo positief ! Maar soms heeft een mens een schop onder zijn ... nodig, en dàt is alvast wel positief !  Goed dat jullie mij nog eens goed wakker schudden !

vrijdag 20 februari 2015

Tien shortcuts voor productiviteit ! #boostyourpositivity

Shortcuts om het leven makkelijker te maken en te chaos te overzien ! Schitterend opdracht !


  1. Eenvoud loont
    Hoe minder spullen hoe minder je moet opruimen. Het lukt me niet altijd maar wanneer ik op het punt sta van iets te kopen vraag ik mij onmiddellijk af waar ik het zal laten en hoeveel opruimwerk/schoonmaakwerk er in steekt.
    Het neemt niet weg dat ik nog altijd veel te veel spullen heb, maar minder is zeker minder werk. Vergaren (voor 'ooit eens' ) betekent gegarandeerd stress.
  2. Bespaar jezelf stress door routines
    Van Obama wordt gezegd dat hij maar 2 kostums heeft : grijs en blauw en dat hij dat bewust doet omdat hij geen tijd wil steken in het 'beslissen' wat hij zal dragen.
    Voor vrouwen misschien moeilijker, maar in principe gaat dat op voor alles. Beslissingen nemen vraagt energie en tijd, en soms is het makkelijker om je keuzes te beperken.
    Weekmenu's zijn daar een voorbeeld van, je hoeft niet elke dag om te gaan met de vraag 'wat gaan we eten', laat staan nagaan of je er het gerief voor hebt. Zelf gebruik ik die om reden nummer 3 niet, maar ik plan wel grotendeels mijn week in het weekend, ook wat de taken betreft. Ik weet waaraan ik toe ben en hoeveel tijd ik er voor nodig heb. Omdat het ongeveer iedere week hetzelfde is, gaat het vanzelf. Ik stel me daar geen vragen (meer) bij.
  3. De grootste tijdbesparing : eten op het werk
    Het moet natuurlijk kunnen, maar sedert het lief en ik dagelijks warm op het werk eten, merken we dat we gigantisch veel tijd uitsparen. Geen keuzegedoe en ook geen boodschappen, geen afwas. We dachten dat het een dure onderneming zou zijn, maar uiteindelijk zijn we goedkoper af omdat we minder boodschappen doen en minder in huis halen. Wat je over hebt moet je tenslotte ook op de een of andere manier verwerken (vraagt tijd en organisatie).
  4. De mandjes
    Iedereen in het huis heeft hier een mand op naam. Een kleine rieten mand. Spullen die ik vind van iemand in het huis gaan in de mand en vervolgens gaat de mand naar de kamer/bureau van de betreffende persoon. Ik ben van het stoute type : ik durf ze daar te legen in hun kamer, op een hoopje. Ervaring leert dat ik anders de manden niet terugzie. Het opruimen van de eigen kamer moeten ze zelf doen.
  5. Zet uw internet af 
    Ik gebruik Freedom, (ook voor Windows !)  maar er zijn ook andere programma's. Ongelooflijk hoeveel tijd ik daar al mee gewonnen heb ! Maar ook : internettijd is nu geen gestolen tijd meer en gebeurt niet meer tussendoor. Dat hoort ook bij "Doe 1 ding en 1 ding alleen" (zie 8)
  6. Zet bij takenlijstjes een tijd die je aan de taak wil besteden. (zie ook 7)
    Voor mij is dat gigantisch belangrijk omdat ik de neiging heb dingen te grondig te willen doen of plots veel te veel hooi op mijn vork neem en de tijd uit het oog verlies waardoor iets dat vol goede wil begonnen was, eindigt in een lege kast en een overvolle vloer. Ik zet bijna altijd een keukenwekker (of de digitale versie) op  en bepaal hoeveel tijd ik in iets wil steken. Het voordeel is dat dit motiverend is voor de meest vervelende klussen :  het geeft mij moed (er komt een einde aan) en zorgt dat ik er mij niet in verlies. Meteen is ook de angst 'veel te groot werk' en het argument  'daar heb ik geen tijd voor' overwonnen.
  7. Remember The Milk
    houdt al mijn taken bij en telt ook op hoeveel tijd ik nodig zal hebben vandaag. Soms merk ik dat ik totaal onrealistisch ben. Dan schuif ik door of schrap ik gewoon de taak.
  8. Stel prioriteiten en doe 1 taak tegelijk
    Soms besteed ik een halve dag aan allerlei kleine onbelangrijke taakjes. Dat geeft mij het gevoel dat ik heel erg bezig ben (stel u voor, 15 taken gedaan !) maar eigenlijk heb ik niets belangrijks gedaan. Daarom bepaal ik iedere dag (in mijn geval meestal in het weekend voor de komende week) welke taken ik zéker af wil hebben. Het getal is nooit hoger dan 3. De belangrijke taken zijn dan gelukkig gedaan.
  9. Het leven is niet alleen maar werken en taken doen
    Het huis kan hier zot draaien, op gezette tijden nemen we beiden tijd voor onszelf,  (alleen) maar ook samen. Ons welbevinden en onze relatie is meer dan samen lijstjes afwerken. Wij zetten hiervoor expliciet tijd 'vast'. Dat kan een uur zijn maar ook een hele dag. Geen schuldgevoelens hierover. Kwestie van geen huishoudburn-out te krijgen.
  10. De GTD 2 minuten regel
    Wat je in 2 minuten kan doen moet je onmiddellijk doen. Eenvoudig en o zo efficiënt !
Terwijl ik dit schrijf merk ik dat ik best wel een boek zou kunnen schrijven vol tips. Maar wat voor de ene persoon werkt, werkt mogelijk niet voor de andere. Ik vind het vast een schitterend initiatief, want het zit 'm dikwijls in kleine veranderingen die een heel verschil maken. Dus ben ik benieuwd naar al jullie tips !

vrijdag 13 februari 2015

Guilty Pleasure #boostyourpositivity







Alsof er maar één guilty pleasure is, ik zou een hele lijst kunnen maken ! 
Soms zet ik de doos gewoon in een verre kast om de 20 seconden regel te gebruiken, al houden 20 seconden me niet tegen ! 

(*) De 20 secondenregel stelt dat je aan verleidingen kan weerstaan als je ze niet in je onmiddellijk buurt zijn. Wie bijvoorbeeld eerst de trap op moet om dààr zijn chocolade te vinden, is meer geneigd om het maar zo te laten. Tip uit het boek Will Power, The Owners Manual van Frank Martela

donderdag 12 februari 2015

In afwachting



Straks gaan het lief en ik op vakantie. Straks, dat is nog niet meteen, maar ook niet zo ver weg. Ik merk dat ik daar heel erg kan naar uitzien. Tijd hebben voor elkaar. Genieten van de natuur, gewoon maar weg van alles. 

Naar verluidt (wie is dat dan, wie heeft dat gezegd en op basis waarop ?) heeft een mens iets nodig om naar uit te zien en ja, zo ben ik wel. Maar het hoeft ook niet al te ver in de toekomst te liggen.

Tot gisteren iemand zei - het doet er niet toe wie of in welke context - dat ik mijn pensioen misschien niet eens haal. Het zette mijn neus wel onmiddellijk terug op de feiten. Net zoals dat gebeurde toen lang geleden mijn liefste stierf en nog geen half jaar geleden een dierbare vriend. Dan besef ik : het kan zo gedaan zijn. Met wie ik liefheb, of simpelweg ook met mezelf. 


En dan vraag ik mij af - dat doe ik wel regelmatig - of ik mijn tijd en energie wel goed besteed. Wat tijd is tenslotte leven. Je kan niet leven buiten de tijd. Dan zie ik soms hoe mensen (mezelf inclusief !) zich zorgen maken over dingen die niet eens belangrijk zijn, of elkaar stresseren met dingen die, in het licht van een heel leven, misschien helemaal niet waardevol zijn. 

Ik merk dat ik vaak wacht. Op het weekend. Op de vakantie. Op andere tijden. Soms ook op dromen die nooit zullen zijn. 

Het leven is geen generale repetitie, nog zo'n cliché, maar het is wel zo. 

Bovenstaande foto is gemaakt tijdens een weekendje Middelkerke met het lief. Het was niet eens goed weer en we logeerden in een miniscuul apartementje. Zalige herinneringen heb ik er aan, de zee, het lief, het wandelen. Het was een dag zonder wachten en helemaal in het nu.
Dat mensen "zomaar" konden spelen met hun vliegers, dat het niet productief hoefde te zijn, dat ze er eigenlijk niets mee bereikten, dat het puur voor het plezier was, of misschien omdat ze gewoon graag in de wind speelden. 


Dat is toch iets wat ik nog moet leren. 

Het spelen in het nu. 



De tekst op de foto komt (denk ik) uit een of ander tijdschrift, maar ik ken de auteur niet en weet zelfs niet of dit een gedeelte van de tekst is of helemaal. Ik heb hem ooit overgeschreven in mijn dagboek zonder bronvermelding. 



woensdag 11 februari 2015

Gelezen en aan te raden !








School
Kindergarten is all about learning which parts of you are welcome at school and which are not.
(p. 26)


Taal
Language does this to our memories— simplifies, solidifies, codifies, mummifies. An oft -told story is like a photograph in a family album; eventually, it replaces the moment it was meant to capture.
(p. 48)

Language is such an imprecise vehicle I sometimes wonder why we bother with it.
(p. 85).


Emotie en rationaliteit
Emotion and instinct were the basis of all our decisions, our actions, everything we valued, the way we saw the world . Reason and rationality were a thin coat of paint on a ragged surface.
(p. 92)


School
Years before, I’d figured out that school went best when I didn’t draw attention to myself, but knowing this and accomplishing it were two different things.
(p. 115)


Opgroeien / gezin
“You know how everything seems so normal when you’re growing up,” she asked plaintively, “and then comes this moment when you realize your whole family is nuts?”
(p. 130)


Geld
So many problems, however infinitely varied they first appear, turn out to be matters of money.
(p. 228). 



Toch wel een aanrader, dit boek. De eerste 75 bladzijden moest ik wat 'volhouden', maar eenmaal je in het boek thuis bent, leest het als een vaart.

Rosemary groeit op als 'zus' van een evenoude chimpansee. Haar vader is professor psychologie en in hun huis wonen verschillende doctoraatsstudenten die het gedrag van de aap versus het even oude kind, observeren. Rosemary ziet Fern als haar 'zus', en dat zal haar de rest van haar leven tekenen. 




Fowler, Karen Joy (2014-03-06). We Are All Completely Beside Ourselves. Profile Books. Kindle Edition. 

zondag 8 februari 2015

In de krant, in de boekskes


Zalig is dat, zo'n zondag waarop je rustig de kranten en de achtergebleven tijdschriften kan doorbladeren. Nu en dan lees ik iets waarvan ik denk : zo is het ! Of : dit zou ik ook gezegd kunnen hebben. Of juist het omgekeerde : iets shockerend, iets waarvan ik denk 'eu' ?'



  • oud-idool Queen-gitarist Brian May
"We will rock you" moest volgens de wetten van de fysica worden opgenomen. "Ik wou geen steriel studio-effect. Ik vroeg me af : hoe komt het geluid van een massa mensen die met de voeten stompen op je af ? Ongelijk, omdat het geluid van de eerste rijen je sneller bereikt dan dat van de laatste. In de opname dreunden we met onze voeten op oude bouwplaten, met ongelijke tussentijden".  dS Magazine 7 februari 2015

Genieten want : dat wetenschap overal terug komt.
Herkennen omdat ik ook moeilijk kan zijn voor mijn collega's en bovenal voor mezelf.  Op sommige zaken kan ik o zo moeilijk toegeven. Het moét juist zijn. Ik kan er mijn collega's soms de oren mee afzagen. Gelukkig heb ik het niet altijd. Het zou geen leven meer zijn. Perfectionisme, niet waar ? Stond dat niet in mijn brief aan mijn zestienjarige zelf ?



  • Freya Van den Bossche, politica



"Heel wat mensen zijn meer begaan met gebrek aan tijd dan met het gebrek aan geld". 
"...Want we worden steeds rijker, maar niet gelukkiger. Er is meer onbehagen dan ooit. Meer kinderen zijn depressief, meer mensen plegen zelfmoord, meer mensen hebben een burn-out. Een samenleving die vooruitgang enkel definieert in termen van economische groei maakt niet gelukkiger." dS 7 en 8 februari 2015

Het zijn niet echt originele gedachten, maar het is iets waar ik wel wakker durf over te liggen. Ik zie heel wat mensen in mijn omgeving die moeite hebben om het hoofd boven water te houden omdat ze het gewoon niet gebolwerkt krijgen. Ouders met kleine kinderen, dat komt nu en dan in de krant, maar eigenlijk komt het overal voor. Niet genoeg tijd om het werk af te krijgen, niet genoeg tijd voor (al dan niet hulpbehoevende) familie, niet genoeg tijd om bijvoorbeeld simpelweg de dingen die je doet goéd te doen. Met alle frustratie vandien. 




woensdag 4 februari 2015

18 wijsheden voor een 16-jarige #boostyourpositivity


  1. Droom groot
    Bedenk dat grote dromen uit kleine stappen bestaan en ze juist daarom haalbaar zijn. Laat je niet ontmoedigen door wat het 'moet' worden, maar ga stap per sta en hou je droom voor ogen.
  2. Het hoeft niet perfect. Voldoende is ook goed. Durf je af te vragen wat 'genoeg' is. Het hoeft niet altijd meer, beter, hoger, sneller ... te zijn.
  3. Laat je niets wijsmaken, je kan nooit goed doen voor iedereen. Nooit of te nimmer. Er zullen altijd wel mensen zijn die vinden dat het niet goed is.
  4. Hou vrijheid hoog in het vaandel : probeer vrij te zijn van wat anderen van je denken, van wat je status zou moeten zijn, van wat 'er' verwacht wordt.
  5. Hecht niet aan geld en hou het tegelijk in het oog. Zorg dat je genoeg hebt om te voorzien in wat je nodig hebt en hou rekening met een dip. Geld op zich is echter geen doel.
  6. Vergelijken is een garantie voor frustratie.
  7. Durf te falen en leer eruit
  8. Omring je met positieve mensen, investeer er in op allerlei manieren, laat energievreters los. Op alle niveau's. Draag zorg voor wie je lief is. Zij zijn de uiteindelijke rijkdom van het leven.
  9. Stel je zelf altijd in vraag en maak tijd om na te denken. Voor je het weet hebben andere mensen voor je gedacht, of zelfs de hele wereld. Maak jezelf niets wijs. Durf in de spiegel kijken.
  10. Leef volgens je prioriteiten. Het leven is kort. Te kort. Alles zal niet lukken. Dat is ook niet erg.
  11. Er zullen altijd tijden van lijden en verdriet zijn, van frustratie en ontgoocheling. Dat is eigen aan het leven. Als je dat aanvaardt wordt het makkelijker.
  12. Wees niet afhankelijk van anderen : je hoeft hun bevestiging niet te krijgen. Geloof in jezelf. Breng jezelf nooit in situaties die je dwingen om ontrouw te zijn aan wat je zelf gelooft.
  13. Zoek idealen waarvoor je je kan inzetten en die je niets voor jezelf op brengen. De wereld beloont je. Breng warmte, vriendschap, wees lief, tegen ieder wezen. Pay it forward.
  14. Dankbaarheid is een grote kracht.
  15. Koester je (goede) herinneringen. Ze zijn altijd bij je.
  16. Draag zorg voor je lichaam, door voldoende beweging. Geniet van de natuur.
  17. Draag zorg voor je geest : lees en verras je eigen geest, leer nieuwe dingen en nieuwe mensen kennen.
  18. Wees niet bang. Alles komt in orde. 


Ik schreef het hier zomaar op en ik moet onmiddelijk toegeven dat ik er niet echt diep heb over nagedacht maar toen ik éénmaal aan het schrijven ging lukte het mij ook zo. Ik vraag mij af of ik mij trouwens aan die zelfgeschreven wijsheden hou. 

Het fijne van de opdracht was dat ik mij plots ook realiseerde dat ik wijsheid 'verloren' ben. Zo durfde ik in 'jongere jaren' meer dan nu, trok ik met een rugzak naar Harlem New York met de gedachte dat de wereld mijn thuis was en het daar allemaal wel zou meevallen. Als ik iets verloren heb - en het is zeker méér dan iets - dan is het toch wel lef. 

Misschien moet je jong zijn om lef te hebben. Of gewoon op een 'oude' dag beslissen : foert ! En er gewoon voor gaan ! 



dinsdag 3 februari 2015

Waar het in het leven om draait #Boostyourpositivity


Niet echt origineel, maar ik kan er wel boeken over schrijven en ik kan het natuurlijk ook zingen. 

Ik heb zelfs nog eens mijn communieversie opgezocht en dat was zoiets in de zin van 'al sprak ik alle talen, al had ik alle kennis, als ik de liefde niet heb ben ik niets'. 

Voilà zie. Daarmee is meteen ook het geheim van mijn leven prijsgegeven. Zomaar op deze blog. In tijden van verdriet, in tijden van geluk, in mijn meest zotte momenten en in mijn meest wanhopige : het zijn de mensen om mij heen die mij graag zien die het voor mij maken. Grote liefde, kleine liefde, mensen die kort mijn leven passeren en andere die het al lang bewonen. Ze zijn mij dierbaar. 

En zelf graag zien, ja ook dat. Iemand anders graag mogen zien.
Klinkt allemaal super melig, maar 't is wel van dat : zonder liefde, tja, wat dan nog ? Wie zijt ge dan nog ? Waartoe dient het dan allemaal ? 


Onlangs stond ik nog stil bij dat boek van Beertens met de titel 'Eén mens is genoeg', en toen dacht ik : ja, da's waar, zolang er toch maar één mens is die in u gelooft en die u zomaar graag ziet, dan kunt ge verder. Eén mens. 

Maar ik toost hier op mijn lief en op mijn vrienden ! Min moaten, Flip Kowlier. 


Lievelingsfoto van mezelf #boostyourpositivity



Een late foto, ja. Want ik zat er wel mee. Foto's van mezelf op het internet, daar doe ik niet aan. Om allerlei redenen. Maar goed, positivity is wél een prima reden om toch een uitzondering te maken. 

Eén van de redenen is immers ook onzekerheid. Misschien zelfs virtuele verlegenheid. Foto's van mezelf op het internet posten. Hmm  ?  

Als er al een beste foto zou bestaan van mij, dan is het zeker deze niet. Hij scoort wel gigantisch hoog wat 'geluk' betekent, want deze foto, tja, die doet mij nu nog vollen bak glimlachen. 


Ik deed er immers mee aan mijn eerste echte triatlon. (1/8ste voor u zich illusies maakt). En voor u denkt,  daar gaan we weer : ik was de laatste. En ook al was het niet mijn laatste triatlon, het was wel de allerbeste.

Ik ben geen snelle loper. Ik kon toen nog maar amper crawl zwemmen. Ik heb klop gekregen van ongeveer iedereen in het water. Ik ben gedoubleerd tijdens het lopen. (Er waren twee rondes). De grote man Marc Van Herremans (organisator) moest wachten op mij voor hij de winnaar kon afroepen, want zo sportief zijn ze daar wel, de wedstrijd is pas afgelopen als de laatste binnen is. 

De voorlaatste was iets sneller dan ik, maar ook niet zoveel sneller. Het was dikke fun. Het was afzien en genieten tegelijk. 

Maar bovenal was het een overwinning op al mijn vooroordelen (ik ben te dik, niet fit genoeg, te oud, te weinig getraind, te stram, te ... te ... en ga zo maar door). 

Yep, this girl can ! Positivity rules ! 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...