Het hoeven niet altijd de invalswegen te zijn die dichtslibben. Het kunnen net zo goed de luchtwegen zijn. Het lijkt een jaarlijkse herhaling, het groenachtig slijm dat geheel onverwacht de luchtwegen bezet en zich vermenigvuldigt, het er zo naar z'n zin heeft dat het zo warm wordt dat je er koorts van krijgt en als toemaatje ook nog eens de stem meenemen. Alsof ik het partybeest ben geweest ! Niets van !
Klinkt sexy, zegt manlief, wanneer ik nauwlijks hoorbaar de pot confituur vraag. Twee dagen later stemloos later wordt het (hij lachend) : hier kan ik wel aan wennen, zo'n stilte in huis.
Wacht maar, denk ik, volgend week lig jij in de lappenmand, veel erger dan ik !
Wacht maar, denk ik, volgend week lig jij in de lappenmand, veel erger dan ik !
Want ook daar kan je een huis op bouwen : komt het groene goedje bij mij aanzetten, dan vieren ze dubbel zo lang bij het echtgenootje.
Tja, wie bij de hond slaapt ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten