De week in beelden

Huis

Er zijn jaren geweest dat er nooit genoeg kerstversiering in huis kon zijn. In 2008 bijvoorbeeld, toen was dit gewoonweg het decemberproject, terwijl ik in 2011 alweer een ode aan het alledaagse schreef. Dit jaar was er ook een minimale kerstversiering en wel bovenstaand engeltje dat ik ergens in een lade heb gevonden bij het opruimen. Voor de rest blijf ik wel bij die ode !

Winter

Dat alles betekent echter niet dat ik kan ontsnappen aan de winter met zijn korte dagen. Het licht, ho, wat mis ik dat ! Omdat ons huis nogal groot is en de dreiging van de Black Out precies nogal wat indruk op mij gemaakt heeft, staan vanaf de schemering in alle vertrekken kaarsen zodat je je weg kan vinden van de ene ruimte naar de andere zonder dat je het licht hoeft aan te steken. Je hoeft zelfs de kaars niet aan te steken, gewoon een tikje geven en ze brandt ! En dat zonder rook !

Het lijf 

Ik blijf zoeken naar gezonde, snelle ontbijtrecepten met zoveel mogelijk variatie. De eerste foto is Griekse yoghurt met frambozen. Heel erg lekker, maar ik vrees aan de vette kant. Eronder - de slechte foto dus - een smoothie van wat hier dringend moest worden weggewerkt : ananas - kiwi, banaan en munt. Lekker en zeker zeer voedzaam. Maar geef mij toch maar de rode vruchten ! 

Winter

Ha, het leek al bijna alsof we op skivakantie waren, maar dit was gewoon een lange wandeling in Limburg. Knalblauwe lucht en vast sneeuw, dat moét je toch gewoon buiten ? 

Op de feestjes na was het hier anders heel rustig, helemaal zoals ik het het liefste heb. Manlief en ik met een boek (in mijn geval e-reader) in de hand en ergens een grote kan thee en voor de rest geen geluid. Klinkt misschien oersaai - maar hé, zo hebben wij het graag ! Genieten van rust en natuur, goeie lectuur, wat wil een mens nog meer ? (Het lief antwoordt : goed eten !). Ach ja. 

De week in beelden

De miserie

Pijnlijk, pijnlijk, maar dit is 'm dan. Of wat er van over blijft. Geen schoon zicht is dat, en ooit was hij wél mooi en praktisch ! Nu staat hij te verpieteren bij ander schroot. Gelukkig zat er niemand in. En nee, ik heb het de spookrijder nog niet vergeven !

Het lijf 

Tijdens het zomerverlof heb lette ik goed op wat ik at, eenmaal het werkjaar begonnen was : weg met de goede intenties. Comfortfood, comfortfood ! De laatste weken probeer ik 'fast' + 'comfort' te combineren met 'gezond' en kom aan deze smoothies. Ik gooi er meteen ook altijd een paar lepels havermoutvlokken in, ha, binnen zonder dat ik het weet. En hip hip hoera voor de diepvriesframbozen, -aardbeien enzovoort !

Het werk 

Nu eens geen foto van mijn betaalde werkplek maar van een stukje van mijn bureau - tenslotte gebeurt ongeveer de helft van mijn werk hier achter mijn bureau thuis. Het is een snelle foto van een hoekje van één van mijn werktafels. De bloemen zijn lichtjes, kwestie van het wintergevoel buiten te houden. En ik ben bijziend, vandaar....

De kinders

Sinterklaas blijft hier komen, al zit de jongste hier binnen een dik half jaar ook op kot. Maar ik kan het niet laten passeren, Sinterklaas, de goede man. Stel u voor dat hij volgend jaar helemaal niet meer komt ? Hoera hoera ! Daar komt de Sint !

Voor de rest :  blij dat deze week voorbij is. Ze zijn echt niet allemaal gelijk, die weken !

De week in 4 beelden

Dorpstradities

Ze, de dochter dus, had ons al maanden op voorhand verwittigd : op Christus Koning zou ze haar 'koord' krijgen, wat zoveel betekent als in de kerk als nieuwe leidster van de Chiro worden ingehuldigd. Ik stond te kijken van zoveel traditie : de kerk vol, een plechtige eed aan de waarden van de Chiro en nadien een stoet door het dorp.

Het lijf 

Omwille van de winter en de korte dagen loop ik meestal hetzelfde toertje. Maar in het weekend mogen daar al eens wat MTB-kilometers bij. Geen idee hoeveel MTB-routes door mijn dorp lopen, maar het zijn er veel. Dik geamuseerd ! 

Winter

Echt veel voelen van de (komende) winter doe ik niet, maar deze week stond ik voor het eerst op en zag hoe alles onder een laagje rijm lag, inclusief de vooruit van de auto. Ik zou het hoofdstuk winter, en vooral dan de korte dagen, zo willen overslaan. Of overwinteren in het zuiden bijvoorbeeld. 

Het werk 

Het begeleiden van stagiares staat deze weken op mijn werkschema. Chapeau af voor wie nog in het onderwijs wil gaan. Het vraagt moed ! Alvast een applausje voor deze stagiaire : met volle goesting en overtuiging ging dat. Toch kijk ik naar haar met een bezorgd hart. Zoveel uitstroom bij beginnende leraren. Zal ze het volhouden ? Ik wens ze alvast alle succes !