zondag 24 augustus 2008

slaapblues

Slecht geslapen en ik zal het geweten hebben. Rond elf uur het bed in. Rond middernacht ging de wekker die op manliefs bureau stond af. Ik hoor alles, ook al is het buiten onze slaapkamer. Ik werd wakker, viel weer in slaap. Anderhalf uur later of zo : muggen. Ik werd wakker, stak de muggenverschalker in, viel weer in slaap. Een uur of twee later : werd wakker. Geen idee waarom. Viel weer in slaap. Ergens tegen de morgen. Wekker van manlief ging af. Mijn wekker stond om 8.30 u maar die liet nog niets van zich weten, het moet dus vroeger geweest zijn. Een afschuwelijk lawaai. Hij stond in Snooze-modus. Hij sliep erdoor. Ik werd wakker, viel in slaap, werd wakkern viel in slaap. Bijna zoveel keer als er snooze-repeats zijn. Hij bleef slapen.
Vraag die nu bij mij opkomt : waarom zet mijn man een wekker op?

donderdag 21 augustus 2008

virtueel leven


In Nepal moest ik rusten, veel rusten. U kent het verhaal. Dus zat ik maar in tussentijd op mijn laptop te tokkelen, wat moest ik anders doen ? Zo heb ik lijstjes aangelegd met de pro's en contra's inzake Windows Live (mail) en IGoogle met G-mail (en bijhorende gadgets). Welke kalender is de beste ? Wie heeft het beste emailprogramma. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar doelstellingen was : alles via webmail. Geen POP3's meer. Alle accounts in één keer beheren. Live feeds. Enzovoort.


Mij aangemeld bij 'My Space' en 'Facebook'. Ik kreeg prompt een mailtje van C. die zei 'als je niet een beetje oplet kan je er uren in steken'. Of zoiets in de buurt moet het geweest zijn. En inderdaad, wat een bedrijvigheid op die stek. Wat een mogelijkheden. Wat een snelheid.

Ik heb het even uitgezet. Wil weer in mijn eigen space leven. Echte space.

Om naar blogger te gaan. Tja.

dinsdag 19 augustus 2008

de zomer opgeruimd

Daarnet ruimde ik mijn kleerkast wat op en zag de gebloemde rokjes, de kleurige topjes, de katoenen T-shirts. Ik heb ze nauwelijks - op India en Nepal na - gedragen. Hier draag ik lange broek met bloesje en meestal een truitje er boven op. En dat in augustus. In volle zomer. Ik draag zelfs bij tijden kousen !
Het opruimen van de kleerkast leek bijna het opruimen van de zomer.

Ik ben kouwelijk, ik weet het, maar dit was toch echt een flauwe zomer. Of niet ?

maandag 18 augustus 2008

Vrouw in huis


Hij zegt : het is fijn dat je terug bent.

Hij zegt : je ziet dat er weer een vrouw in huis is.

Het geurt naar cupcakes en op tafel staan bloemen.

Zal ik straks je lievelingsdessert maken, vraag ik.

Hij knikt en glimlacht.

vrijdag 15 augustus 2008

Gelezen !

Het zou bijna lijken alsof ik in de vakantie niet gelezen heb. Niets is minder waar.

Op aanraden van een collega heb ik de boekendief gelezen. Het verhaal is vanuit een origineel perspectief verteld : namelijk de dood. De Dood vertelt over zijn bijzondere interesse in een Liesl, een meisje dat bij pleegouders woont ten tijde van Hitlers overheersing. Ze houdt bijzonder veel van woorden en boeken en is bereid tot diefstal als het over woorden gaat. Een dik boek (558 blz !) dat ik toch graag gelezen heb. Het toont eens niet de oorlog van de slagvelden maar wel het impact dat deze (en de jodenvervolging) moet gehad hebben op de gewone bevolking. Niet iedereen stond in vuur en vlam voor der Führer !
Marcus Zusak, De boekendief, The house of books, 2005



Ontzettend graag gelezen en een hoogtepunt in deze vakantie was de biografie van Pascal Khoo Thwe. Het boek speelt zich af in het (gesloten) Birma. De auteur (°1967) groeit er op in een stam met volksgeloof en agrarische tradities, raakt verzeild in de opstandsbeweging en ziet zijn overtuigingen en levensstijl geconfronteerd met het westen wanneer hij uiteindelijk in Cambridge studeert. Het verwonderde hem daar dat hij werd uitgedaagd "zelf na te denken" en een mening te vormen, terwijl dat in Birma juist niet mocht.
Pascal Khoo Thwe , Het land van de groene geesten, Arbeiderspers 2005 (verkrijgbaar bij de Slegte)

Een niet te missen boek voor al wie naar India reist of plannen in die richting heeft. Net van de middelbare school af en tussen een nieuwe etappe universiteit vinden heel wat van vrienden van Dave dat je pas 'ervaren' bent als je India hebt overleefd. Aanvankelijk ziet hij niets in dit idee tot een beeldschone hem uitnodigt om mee te gaan. Het wordt niets tussen die twee en India blijkt inderdaad een ware beproeving, een nachtmerrie met zoveel humor geschreven dat je het boek in een halve dat uit hebt. Ik heb het in India gelezen en weggegeven aan een medereizigerster, we lagen dubbel krom omdat alle 'nachtmerries' zo herkenbaar waren !
William Sutcliffe, Ben je ervaren, verkrijgbaar bij De Slegte




Met het Stenen Concilie zat ik helemaal in het thrillergenre. De 30-jarige Diane Thiberge leidt een evenwichtig bestaan, maar mijdt elk contact met mannen. Omdat ze wel moeder wil worden, besluit ze een kind uit Thailand te adopteren. Enkele weken nadat ze Lucien heeft opgehaald, krijgt ze in Parijs een zwaar auto-ongeluk. Lucien is met zitje en al door de zijruit naar buiten geslingerd en ligt in coma. Diane weet zeker dat ze het zitje goed vastgegespt had. Ze komt tot de conclusie dat iemand het op haar kind gemunt heeft en gaat vastberaden op onderzoek uit. Haar ontdekkingen brengen haar tot Mongolië. Langzaam wordt de ware identiteit van het kind onthuld. (Citaat)
Heel wat nieuwe woorden geleerd en best fijn dat het voor een groot stuk in Mongolië afspeelde, maar toch een beetje 'over the top' wat het plot betreft. Mensen die plots veranderen in dieren, het is niet echt mijn ding.
Het boek ligt op de luchthaven van Kathmandu.
Jean-Christophe Grangé, Het Stenen Concilie, De Geus (verkrijgbaar bij De Slegte)



Met 'De jongen in de gestreepte pyama' ben ik opnieuw in de tweede wereldoorlog beland, niet dat ik daar een bijzondere interesse voor heb. Ik heb het boek gekregen van een medereizigster (dankje Inneke) in India. Ook hier staat een kind centraal. Zijn vader is een belangrijk SS officier en ze verhuizen naar "Oudweis". Door het venster van zijn nieuwe kamer ziet hij mannen en jongetjes 'in gestreepte pyama". Hij heeft geen idee waarover het gaat.
John Boyne, De jongen in de gestreepte pyama.
(Kon je als Libelleboek tegen € 2,95 krijgen in Nederland)


dinsdag 12 augustus 2008

wat doet een mens zoal in de vakantie ?

We hebben nog 3 weken vakantie te gaan maar schieten toch al een beetje in actie !
  • manlief heeft ons nieuw dak van isolatie voorzien. (Nu hopen dat dit ook een beetje verschil uitmaakt wat de energierekening betreft
  • manlief heeft ook de helft van de ruime zolder helemaal opgeruimd.
  • Ik heb manlief op zolder gezelschap gehouden. Dat is een taak op zich
  • Ondertussen heb ik alle spullen verdeeld in : weg - 2de handswinkel - naar beneden
  • ... mocht ik dromen over de inrichting van de (grote) nieuwe zolder : fitness, doe-het-zelf hoek (we zijn helemaal niet goed in doe-het-zelf maar je moet toch ergens je materiaal opbergen), .... ?
  • ... mocht ik ook ons nieuw terras tekenen.
  • Ook manlief : mijn oude laptop helemaal 'resetten' : dus blank zetten en dan weer alle nodige programma's erop. Dat zou'm sneller moeten laten werken.
  • Manlief en ik samen : de beste software zoeken voor kalenderbeheer online, documentenbeheeronline en een service die al onze emailadressen online beheert.

'Ergens' deze week beginnen we ook aan de muren van die ruimtes die er tot nu toe bij inschoten, zoals het toilet en de badkamer. Langzaam maar zeker zal ons huis toch nog op orde raken. En Lies, 'plinten' moeten we ook nog doen !

PS : valt het u ook op dat mijn lief wel de grootste werken doet ?

zondag 10 augustus 2008

België !



Van oma hebben we zopas een friteuse gekregen. Wij hadden dat niet. Want gefrituurd eten is niet zo gezond en we willen gezond eten. Maar ja, als je zoiets krijgt moet je het natuurlijk ook gebruiken. Ik ben net terug van reis en vandaag komt ons Lien van Chirokamp. Dus besloot manlief om er een Belgische aangelegendheid van te maken. Vanavond staan er frieten met curryworst en bitterballen op het menu.

Vettig, zondig (binnen onze eetethiek), een beetje tot het decadente toe.

Maar eenmaal mag vinden we.
Nu maar hopen dat we er niet ziek van worden !

PS : mijn zusje was net als ik - maar niet samen - in India. Haar (boeiend en enthousiaste) verhaal kan je hier lezen.

vrijdag 8 augustus 2008

Thuis

Ik ben terug thuis. Bij mijn lief. Allerliefste.
De rest ? Ach ... is er iets anders belangrijk ?

woensdag 6 augustus 2008

spannende dag : allemaal duimen voor mij !

Dit is de meest ‘risky’ day en hij begint al niet goed. Terwijl ik dit schrijf is er geen elektriciteit in het hotel. Het uitvallen van de elektriciteit gebeurt wel meer maar meestal is dat binnen de minuut weer verholpen. Nu schrijf ik in ‘battery mode’ en hoop dat ik straks weer verbinding krijg, want geen elektriciteit betekent natuurlijk ook geen verbinding met het internet. Nou laat dat niet mijn grootste zorg zijn.

Zorgwekkender is dat ik sedert gisterenavond op het schermpje van mijn GSM ‘geen toegang’ lees. Dat betekent praktisch dat ik niet kan bellen, en op en een dat als deze zou dit wel nodig kunnen zijn.

Vandaag vertrek ik richting Delhi, maar ik heb geen ticket. Alleen een E-ticketnummer dat de verzekering mij doorgebeld heeft. Een nummer, terminal 2 en Jet Airways. Ik moet dus echt hopen en geloven dat de gegevens kloppen.

Vanavond zou ik de groep in New Delhi moeten vervoegen in Hotel Crest Inn. Maar de Koning Aap vertelde mij dat het nooit zeker is of de groep wel de voorgestelde hotels aanhoudt, dat dit op het laatste moment kan veranderen. Ik moet dus hopen dat mijn groep dar wel is of anders moet ik iets weten te verzinnen om de nacht in Delhi door te komen. Nu zou ik daar in een westers land geen erg in hebben, maar India heeft mij nog op geen enkele manier overtuigd dat het een veilig en betrouwbaar land zou zijn inzake zo’n dingen. Dus ja, ik moet veel duimen vandaag en hopen dat het allemaal lukt.

Te beginnen met het douchen in het donker… Dat ik hier nog zit te schrijven is gewoon een kwestie van ‘zenuwmanagement’. De ijdele hoop op deze manier ‘verbonden te zijn met’, terwijl ik op dit eigenste moment natuurlijk met niets of niemand verbonden ben.

Kop op Kaat !

Dit bericht wordt gepubliceerd het moment dat het mogelijk is.

(ondertussen gaat de stroom hier op en af, maar nooit langer dan een minuut aan, en dat is natuurlijk te kort om verbinding te krijgen !)

Nog wat later : de douche in het donker is gelukt. (Toch al iets !). De Kathmandu Post die hier iedere morgen onder mijn deur wordt geschoven titelt dat gisteren een bus in de stad in brand gestoken is, dit bovenop de gewone relletjes van stenen gooien.

Ik wil hier weg. Ik wil naar België.

dinsdag 5 augustus 2008


Swayambhu
Ik blijf voornamelijk nog op mijn hotel. Ik heb mij aan een uitstapje in de stad gewaagd en het leek alsof ik een week zou nodig hebben om te bekomen. Ook deze morgen wou ik een wandelingetje maken maar ook dit was te hoog gegrepen. Ik blijf maar hopen dat het door de hoogte komt. De koorts is verdwenen maar het ademhalen lukt nog altijd niet goed. Het kan 'een verlengde' zijn al het voorgaande. Gelukkig heb ik mijn mini-laptop (ASUS) mee en heeft een vriendelijk man ervoor gezorgd dat ik 24 uur gratis internet heb. Zo luister ik hier naar Radio 1 en dat is best troostend, al begin ik al weer helemaal op 'Belgische tijd' te leven. Het is raar om de ochtendprogramma's (die ik normaal beluister als ik naar het werk rijd) hier over de middag hoor. Maar het is goed. Ik tel af om bij mijn liefste te zijn en hopelijk ook weer gezond te zijn.

Verder is hier ook moviechannel. Ik weet het, ik weet het, dat zijn allemaal geen redenen om naar de andere kant van de wereld te gaan maar ik kan je verzekeren dat mijn dagen hier momenteel draaien rond a) messenger (dankjewel lieve vrienden voor de babbeltjes), b) radio1 (thuisgevoel) en c) moviechannel (zo gaat de tijd wat sneller).

Morgen mag ik eindelijk een begin maken aan mijn terugreis : om 15:45 plaatselijke tijd vlieg ik richting Delhi. Ik hoop dat alles goed loopt, want ik heb alleen maar een nummer. Ticketten bestaan in het vliegwezen al een tijdje niet meer.

En wat heb ik dan nog heel kort bezocht ? De alom bekende Swayambhu stupa. Het 'prentje' lijkt al van mijn puberteit in mijn geheugen te zitten. Geen idee waarom.

Het sterkste is wel het verhaal van Kumari. Het is een kind van een jaar of 10 dat vereerd wordt als een levende godin. Ze blijft die status houden tot ze voor de eerste keer menstrueert. Haar voeten mogen de grond niet raken en ze is gekozen door monniken die een lang en streng selectieproces hielden om te zien of ze inderdaad wel de incarnatie was... Je kan er hier een glimp van opvangen. Een naar Aziatische normen 'zwaar' kind, wellicht door het gebrek aan lichaamsbeweging. Ik ben haar huis gaan bezoeken maar kon het niet opbrengen om te wachten tot ze eens door de vensters kwam piepen. Zo ontzettend erg vond ik het voor haar. Zou zij dit ook zo erg vinden ? Trouwen zit er later niet in, want iedere man die haar benadert voor een huwelijk, zal binnen afzienbare tijd sterven. Ach meisjelief...


vrijdag 1 augustus 2008

Reis afgebroken

Daarvoor moet je niet naar Nepal natuurlijk.


De aandachtige lezer zal door hebben dat deze blogjes 'in vertraging' verschenen zijn. De reden is simpel : de koorts ging niet over en uiteindelijk ben ik naar het ziekenhuis gebracht. Om een lang verhaal kort te maken : ik was niet meer staat om verder met de groep mee te reizen. Ik kreeg ook geen toestemming om naar huis te vliegen, want naar verluidt moet je in redelijke gezondheid zijn daarvoor. Uiteindelijk mocht ik in Kathmandu blijven om te herstellen.

Gepakt met anti-biotica en nog van dat moois heb ik voorlopig alleen nog maar de contouren van mijn hotelkamer gezien. En heel wat films op het movie-channel. Het is eens iets anders, films bekijken in Nepal. Tja.

Eenmaal op krachten vlieg ik naar Delhi, dat is zo'n anderhalf uur vliegen van hier. Nog een nachtje Delhi dan en huiswaarts. Daar kijk ik toch een beetje naar uit. Maar eerst genezen.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...