(mijn) Geluksproject

Ik wil er toch nog eens reclame voor maken, 'het Geluksproject' van Gretchen Rubin. In dit boek gaat de auteur op zoek naar hoe ze 'gelukkiger' kan worden. Niet 'gelukkig', maar 'gelukkiger'.

Eerst ging ze op zoek naar wat geluk (voor haar) betekende. Ze las veel, interviewde mensen allerhande over wat zij als geluk ervoeren, ging aan het wegen en wikken om daaruit van alles te distilleren dat voor haar van toepassing kon zijn.
Vervolgens maakte ze een strategisch plan om die dingen in haar leven te integreren die haar gelukkiger maken.

Ondertussen is het al een paar maanden geleden dat ik het boek gelezen heb maar toch denk ik er bijna iedere dag aan. Rubin is geen goeroe en heeft geen geheim recept om gelukkiger te worden. Er staat werkelijk niets spectaculairs in. Waarom laat het boek dan zo'n indruk na op mij ? Waarom ben ik helemaal in de ban van het project en merk ik dat het ook werkt ? (jaja, ik heb ook een geluksproject !)

Volgens mij is haar boek in twee lijnen samen te vatten :

• wees bewust van wat je gelukkig en minder gelukkig maakt
• kies voor wat je gelukkig maakt, laat vallen wat je niet of ongelukkig maakt (als dat kan)

Dat betekent geenszins hedonisme. Het is gewoon gezond verstand, tijd maken voor reflectie. In januari (haar boek is ingedeeld in maandstrategieën) begint ze met 'beweging, voldoende slaap', 'rommel opruimen', wat echt niet resulteert in grootse projecten, maar wel dagelijkse aandacht. 

Voor mij heeft het boek bijvoorbeeld meegebracht dat ik bewuster met mijn tijd omga. Ik word bijvoorbeeld gelukkig van 

• lezen (fictie en non fictie)
• nieuwe dingen leren, zowel vaardigheden als intellectueel
• een nieuw project beginnen (en eindigen)
• museabezoek
• wandelen met het lief

Het lijstje is nog veel langer en iedereen zal wel zo'n lijstje hebben, het is maar de vraag of we tijd maken voor  dat lijstje en niet veel 'tijd verdoen' in dingen die ons totaal niet gelukkig maken. Zo heb ik ook dingen geschrapt 

• ik ben niet verantwoordelijk voor het werk dat anderen niet doen 

Ik heb (had) nogal de neiging om werk over te nemen. Ik werk vrij snel en efficiënt en zei nogal vlug 'ik zal dat wel doen'... daar stop ik nu mee, of denk tenminste twee keer na. Zo heb ik nog een paar zaken. Ook zaken waar ik geen energie meer wil in steken omdat ze me niet gelukkiger maken. Heeft het voor sommige zaken bijvoorbeeld nog zin dat ik er mij in erger ? Meestal lost ergernis niets op en kost het alleen maar energie. Let go ! 

Iedere morgen sta ik nu op met de vraag 'en wat voor leuks ga ik vandaag doen ?' Ik probeer iedere dag iets te verzinnen en dat is eigenlijk niet moeilijk. Maandag is bijvoorbeeld mijn zwaarste werkdag. Ik nodig dan het echtgenootje uit om een film te huren. Om 19:30 u zitten we al voor T.V. met een lekker drankje en hapje en maken er iets speciaals van. Omdat we zo vroeg beginnen gaan we meteen ook op tijd slapen. 

Een leesavond is ook zoiets. Met rustige klassieke muziek op de achtergrond, een paar kaarsjes.
Vandaag is dat de zwemtraining.

Ook hier kan ik blijven doorgaan en zo 'huppel' ik van het ene 'hoogtepunt' naar het andere. Op maandag (de zware dag, remember) denk ik al aan de lekkere hapjes en film van de avond.
Soms mag het ook groter of 'verder weg' : een gepland weekend met het liefje, een stadsbezoek, of een dagje aan zee.
Dit is mijn antwoord op ergernis (ik erger mij teveel vind ik)

• los het op !  OF/EN
• laat het los ! 

Die berg strijk moet ik oplossen. In plaats van er mij in te ergeren : gewoon doen. Dat mijn echtgenoot nog altijd zijn schoenen niet in het schoenrek zet bij het binnenkomen, tja, hij zal niet meer veranderen (loslaten). Ik vraag het hem ook niet meer en zeg aan mezelf  dat er veel ergere dingen zijn en dat mijn echtgenoot de liefste man is ter wereld. Extra vergaderingen op het werk los ik op en laat ik los tegelijkertijd. Ik ga er gewoon naartoe (hoe onnodig en inefficiënt ze ook zijn) en erger er mij niet meer in. Het is zo. Ik moet er zijn. Ik doe er wat ik moet doen maar neem geen werk over (cfr. supra). 

En nu ga ik lopen, om binnen enkele maanden (mei !) opnieuw een halve marathon te lopen. Gaat niet vanzelf, maar maakt mij wel gelukkig !