vrijdag 24 oktober 2014

Zijn die ouders dan schizofreen ?

Deze week was er het eerste "rapport"-oudercontact van het schooljaar. Veel nieuwe gezichten, het was nog een beetje aftasten wie wie was, zowel langs de kant van de ouders als van de kant van de leraren.

Ik vind zo'n oudercontacten, voor zover het geen marathon is van 3 uur na een lesdag, best interessant. Men zal het niet gauw denken, maar door de ouders leer je de leerling kennen. Dan vallen sommige stukjes van de puzzel in elkaar. Omgekeerd geldt ook, ouders "zien" hun kind door de bril van een leraar, en vooral als een kind dat functioneert met nog zo'n dikke 20 leeftijdsgenoten, dag in, dag uit, in ons geval van 8.15 tot 16.10 u.

Ik vind zo'n oudercontacten niet alleen verhelderend maar ook verwarmend. Ja, ik krijg waardering. Samen met mijn collega's zoeken wij de beste weg voor een kind en tegenwoordig zijn dat heel wat zorgkinderen, kinderen met allerlei "labels" als autisme, ADHD, dyspraxie, dyscalculie, dyslexie, hypersensitiviteit en zo voort. En zelfs binnen die groepen zijn er grote verschillen. Ieder kind heeft nog eens zijn eigen karakter en eigen noden. Dat maakt het juist ook zo boeiend.

Afgaand op mijn evaring van meer dan een half leven in het onderwijs durf ik zeggen : dat gaat wel goed, ouders en school. Uitzonderingen daar gelaten. De waardering is er wel, voor zover natuurlijk ouders naar het oudercontact komen of via digitale weg contact opnemen met de school.

Dan denk ik : hé, het onderwijs mag er best zijn. Dit is echt wel zinvol ! We doen ons best en dat wordt gewaardeerd !



Maar andere dagen, wanneer er weerom bericht wordt over het onderwijs in de krant, dan lijkt de waardering voor 'het onderwijs', 'de leraars' ver weg. Dan zijn er bakken kritiek. Op sociale media is het soms leraarbashing. Over de vermeende weinige uren die we moeten werken, over de vele vakanties. Dan heeft iedereen plots een mening over het onderwijs en die is dikwijls alles behalve mals. Het onderwijs moet dit en het onderwijs moet dat, het onderwijs schiet hier tekort en daar.  Weinig goeds valt er te lezen.

Die ouders die wij zien op onze oudercontacten, zijn die dan een beetje schizofreen ? Zo van 'Jullie zijn wel goeie leraars, maar in het algemeen zijn leraars lui' Of denken die ouders dan 'Op jullie school zal het niveau wel oké zijn, maar we hebben onze twijfels bij andere scholen ?". 

Ik heb ooit eens het plan opgevat om alles bij te houden wat in de media gepubliceerd wordt over het onderwijs. Het is zelden, zeer zelden positief.

En toch zag ik deze week zeer tevreden ouders. Had ik fijne gesprekken, hebben we voor sommige leerlingen strategieën op maat bedacht waardoor het leer- en groeiproces beter wordt.
Dus dankjewel ouders. En ja, die media, ik weet niet wie er achter zit. Ook niet op al die zeer negatieve reacties op de sociale media. Mensen zonder kinderen ? Ik kan mij alvast niet voorstellen dat onze school uitzonderlijk zou zijn en dat alleen bij ons de ouders tevreden zouden zijn.



Maar het hakt er dus wel in hoor - als een hele beroepsgroep keer op keer negatief in het daglicht komt, waarvan ik mij dan nog afvraag, gebaseerd op wat ?

Dus nog eens : dankjewel aan de ouders die ik deze week zag. Ik vond jullie fantastisch. Eerlijk waar.

*De foto's zijn van onze school. Ik ben er best fier op !

Geen opmerkingen:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...