Kwetsbare jongeren
Plots nam de moeder van S. mijn hand en vertelde me op fluistertoon : ik maak mij zorgen om Steven. Hij heeft geen vrienden op school en dat voor een eerste middelbaar. Het is hem onmogelijk om zich te binden aan iemand. Hij ziet niet in dat andere kinderen ook graag eens aandacht krijgen. Uit zichzelf zal hij geen interesse tonen voor iemand anders, al zal hij wel vol overtuiging zijn eigen werk presenteren.
Ik zag de jongen spelen en om aandacht vechten. Ik zag hoe hij bij het kleinste conflict fysieke kracht gebruikte. Ik herinnerde mij dat ik ooit een hele dag op uitstap was met Steven. Hij praatte de hele dag door en maakte diep indruk op mij. Ondanks zijn jonge (12 j.) leeftijd, leek ik met een wandelende encyclopedie rond te lopen. Hij ratelde aan een stuk door.
Ik wil nog dit, ik wil nog dat, het moet zus, het moet zo. Het was beangstigend. Ik zag de onrust in deze jongen en dacht aan Pieter-Jan bij wie het Aspergersyndroom gediagnosteerd was : eenzijdige interesse, hoge intelligentie, maar dwalend in zichzelf en een wereld waarin hij niet thuiskwam.
Vroeger had ik wel eens de indruk dat jongeren geproblematiseerd werden, dat iedere oneffenheid gelabeld moest worden, dat in onze 'maak jezelf maatschappij' het labelen een manier was om te aanvaarden dat de werkelijkheid niet perfect was.
Na zoveel beroepsjaren zie ik het aantal jongeren dat echt in de problemen zit ieder jaar stijgen en het valt niet meer te ontkennen dat er bij heel wat jongeren inderdaad problemen zijn : agressie, gebrek aan empathie, sociale vaardigheid, driftig, het zichzelf niet kunnen organiseren. Het lijkt een structureel gegeven.
Van waar komen ze ? Jongeren die aan NLD, ADHD, Asperger enzovoort lijden ? Waren ze er vroeger niet of zagen we het niet ?
Is er iets misgelopen in onze manier van omgaan met jongeren ? Is het de druk van de maatschappij ? Welke milieufactoren (in alle betekenissen van het woord) spelen ?
Ik zie alvast dat heel wat jongeren zich niet thuis voelen bij zichzelf en nu en dan ... stap ik met een ongerust hart het bed in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten