Het liefje had er gisteren een 'kleintje' van 15 km opzitten en reed vandaag in sneltempo nog een rit van 32 km. Hij moest supersnel zijn omdat hij zijn hart nadien aan een andere geliefde moest geven : Parijs-Roubaix. Zelfs het warme eten werd naar de avond verschoven om alle sportactiviteiten te kunnen 'halen'.
Ik heb lang getwijfeld om mee te doen, maar met een 'gewone' fiets kan je zo'n parcours niet aan. We waren van plan om er eentje te huren maar toen bleek dat we dat vrijdag al hadden moeten doen. Dus geen moutainbike voor mij.
Lang zal dat niet duren, want het eerste het beste (nu ja, NIET volgend weekend, daar is al een andere afspraak) weekend zal ik er eentje huren en dan eens diep nadenken of ik dat ook wil. De snelheid van de wielertoeristen boeit mij ook, en nog meer het vlakke parcours. Uit ervaring weet ik dat ik altijd te kort schiet op hellende/dalende parcours, of het nu fietsen of lopen is. Ik kom zelden te kort in uithouding. Maar de snelheid van de wielertoeristen én die dunne bandjes jagen mij op een of andere manier veel schrik aan. Nog veel oefen en denkwerk dus voor de beslissing valt.
Of ik het lopen dan vaarwel zeg ? Helemaal niet ! Ik denk dat ik in wezen voor de triathlon ben. Niet dat ik zo goed ben in die sporten (helemaal niet) maar ik vind lopen, fietsen en zwemmen geweldig leuk. Het zijn sporten waarin ik mij heel erg kan in uitleven en ik vind ze ook heel erg complementair.
Mocht ik een win for live winnen en niet meer hoeven werken dan zou ik ook nog eens lid worden van een badmintonclub én een volleybalclub, want ook dat kan mij heel erg bekoren.
Maar, vandaag wordt het alleen maar lopen. Een lange loop en wellicht voor mij zware loop. Ik geef toe dat ik er een beetje tegenop zie, maar dat heeft alles te maken met dit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten