Deze avond troffen we - de collega's - elkaar weer voor een weekenddrank. Hé, zeiden we tegen elkaar, hadden we vorige week echt nog vakantie ? Het voelt alsof we al weken bezig zijn !
Mijn hoofd staat al helemaal op werken en het werkritme, maar het lichaam wil niet echt mee. Zo drong het deze morgen helemaal niet tot mij door dat het vandaag 'een werkdag' was, ik leefde in de overtuiging dat ik 'kon kiezen', opstaan of niet, zoals ik dat twee maanden heb gedaan, geleefd in de luxe van zelf te kiezen wanneer ik op stond. Gelukkig schoot één of andere hersencel bij het zien van 6:40 uur op de klok in paniek en zat ik al tegen 7:00 in de auto. Het ontbijt zou op het werk wel volgen. Een verlaat ontbijt want ook hier leeft het lichaam nog helemaal op vakantieritme, nog helemaal geen honger voor 9 uur !
We zijn dus weer begonnen. Voorlopig nog zonder stress (maar wel hard werken) en nog helemaal niet bezig met vakantie of vakantieplanning. Bij de openingsspeech zei onze nieuwe 'baas' dat we fier mochten zijn op ons werk. Het kan tellen als positieve coaching. Ik weet niet of fier het juiste woord is, maar best tevreden met mijn werk en collega's ben ik zeker.
Dus hup : we zijn weer begonnen !
2 opmerkingen:
Klinkt gedreven en met veel goesting, ongeacht het vroege opstaan:-)Fijn!
'één of andere hersencel'-haha, krijg spontaan lachkriebels, ik zie die ene cel zo voor me ;o)
Heb een tof schooljaar!
Een reactie posten