Het vakantieproject kadert in het Geluksproject en vandaag doe ik een poging om spullen weg te doen. Spullen kosten tijd en energie, allemaal mooi beschreven in 'waarom minder spullen gelukkig maakt'.
Terwijl ik dat lees denk ik : 't is waar, zoveel gerief (vanalles !) dat eigenlijk niet eens van plaats verandert maar alleen maar plaats inneemt ! Enthousiasme alom !
Maar nu ik werkelijk wil beginnen aan een klein project (we vullen 2 kartonnen dozen voor de kringloopwinkel) slaat de twijfel me weer om het hart. Want dan denk ik : ho, misschien kan ik dat ooit wel gebruiken. Of : het is wel mooi. Of : dat was toch redelijk duur. Er zijn ook spullen waar herinneringen aan vast zitten. Spullen die ik gekregen heb 'je kan dat toch niet wegdoen ?'.
Dus makkelijk gaat dat toch niet.
Daarom begin ik vandaag met de 'vanzelfsprekende' zaken, dingen waar geen twijfel over bestaat. Ik ga het huis rond en kieper alles in die doos dat ik zonder verpinken kan missen. Tot ik 2 dozen heb. We zullen es zien hoe snel dat gaat zie !
Update : 3 dozen zijn het geworden !
2 opmerkingen:
Knap dat je van twee dozen er drie hebt kunnen maken!
Oh, wat herken ik dat, die gedachten bij al die spullen! Daarom kan ik ook zo slecht opruimen en wegdoen/weggooien. Je voorbeeld geeft me moed.
Een reactie posten