adoptie

En plots, tussen twee happen cornflakes door zei onze tienjarige : als ik later geen kinderen kan krijgen, dan adopteer ik er één.

Hmmm ? Men zegt wel eens dat kinderen veel sneller volwassen zijn, maar dit onderwerp hadden we niet verwacht.

"Dat kost keiveel", zei de broer. "Veel meer dan gewoon zwanger worden".

Het gesprek was op gang. Of een draagmoeder vragen, die zijn gratis.

"Ho, het is maar dat je maar tien jaar bent of ik zou mij nu al ernstig zorgen maken, zei ik haar.

Ze lachte en lepelde gezwind verder.

Ze worden groot en weten ontzettend veel. De oudste organiseert nu al een (school !)fuif maar straks wil hij misschien naar een echte. Dan vraagt hij misschien - net als dochterlief van Mario - of hij op café mag. Voor de dorst natuurlijk.

Nu nog even niet. Hij vraagt het nog even niet.

Moge het alsjeblieft nog een beetje zo blijven.

Het herinnerde me aan een prachtig gedicht van Annie G.M. Schmidt :

Op een mooie Pinksterdag
Als het even kon
Liep ik met mijn dochter aan het handje in het parrekie te kuieren in de zon
Gingen madeliefjes plukken
Eendjes voeren
Eindeloos
Kijk nou toch, je jurk wordt nat
Je handjes vuil
En papa boos

Vader was een mooie held
Vader was de baas
Vader was een duidelijke mengeling van Onze Lieve Heer en Sinterklaas
Ben je bang voor 't hondje
Hondje bijt niet
Papa zegt dat ie niet bijt
Op een mooie Pinksterdag
Met de kleine meid

Als het kindje groter wordt
Roossie in de knop
Zou je tegen alle jongens willen zeggen: handen thuis en lazer op
Hebbu dat nou ook meneer?
Jawel, meneer
Precies als iedereen
Op een mooie Pinksterdag
Laat ze je alleen

Morgen kan ze zwanger zijn
't Kan ook nog vandaag
't Kan van de behanger zijn of van een Franse zanger zijn
of iemand uit Den Haag
Vader kan gaan smeken
En gaan preken
Tot hij purper ziet
Vader zegt: pas op, m'n kind
Dat hondje bijt
Ze luistert niet

(...)