Wanneer ik wakker word vertoeft hij meestal nog in dromenland. Ik kijk hem aan. Hoe hij rustig slaapt. De vertrouwde lijnen van zijn gezicht. Hoe hij ver weg is, en toch helemaal dichtbij. Dan draai ik mij om. Mijn rug naar hem gekeerd. Om nog even in te dommelen, want het is nog vroeg. Te vroeg.
Hij wordt wakker, schuift zich naar mij toe en legt z'n arm over mij. Hij glimlacht. We zeggen niets. Ik glimlach terug.
Dat ik nooit of te nimmer achteloos voorbij ga aan dit dagelijks geluk !
1 opmerking:
T zijn die kleine dingen die het em doen in een relatie! Ook al ben je al zovele jaren samen.
Mooi om lezen!
Een reactie posten